Er heerste enige scepsis toen werd aangekondigd dat Robert Pattinson de iconische rol van Batman op zich zou nemen. Na een lange lijst voorgangers, sommigen indrukwekkender dan anderen, waren het grote schoenen die hij moest vullen. Zijn rol als Edward Cullen in de Twilight serie heeft bij een groot deel van het publiek zijn geloofwaardigheid flink ingedamd. Echter heeft Pattinson met latere rollen in artistiekere films zijn talent als acteur meermaals bewezen. Of Bruce Wayne in goede handen is bij Pattinson? Zonder twijfel. Vanaf het eerste gewelddadige moment is het duidelijk dat The Batman in niets zoals zijn voorgangers is. Dit is een psychologische thriller, en de meest duistere en enge versie van Batman tot nu toe.
Waar gaat The Batman over?
Al twee jaar lang strijdt Bruce Wayne als Batman tegen de criminelen van Gotham. De kleine criminelen maken al gauw ruimte voor een groter mysterie. Een sadistische moordenaar laat cryptische aanwijzingen achter voor de Batman. De bewijzen stapelen zich op en legt een pad aan corruptie bloot binnen de elite van Gotham. Het is aan Wayne om de juiste bondgenootschappen te sluiten, de dader te ontmaskeren en het misbruik van macht en corruptie in Gotham te beëindigen.
Prachtig gefilmd en oprecht spannend
De meeste superheldenfilms hebben een komisch moment hier en daar om de boel luchtig te houden. Zelfs als de wereld gevaar loopt. The Batman brengt het personage echter terug naar zijn duistere roots. Geen moment van humor of luchtigheid, maar een thriller die op sommige momenten oprecht intens is. In niets lijkt het op de eerdere Batman films, al komt de trilogie van Christopher Nolan wellicht het dichtst in de buurt.
De manier waarop de film is opgebouwd doet meer denken aan Joker uit 2019. Het verhaal voelt realistischer, al blijft het ten alle tijden trouw aan het personage. Verschillende verhaallijnen uit de comics worden op ingenieuze wijze met elkaar verweven. Het beste is dat dit een jonge versie is van Bruce Wayne die we niet eerder op het grote scherm hebben mogen bewonderen.
Het is niet nogmaals een origin story. De makers weten dat het publiek weet dat Bruce een wees is. In plaats daarvan komen we regelrecht in de actie terecht. We zien Bruce nog niet als de perfecte superheld, maar wel als iemand die nog veel moet groeien en op zoek is naar zijn echte doel in het leven. Daarnaast is de manier waarop alles in beeld is gebracht prachtig. De shots zijn mooi en houden de aandacht vast, zelfs in de wat langzamere scènes.
Een menselijke en kwetsbare Batman
Pattinson snoert alle critici de mond met zijn versie van de Batman. Zijn vertolking van Bruce Wayne voelt in alles realistischer, menselijker en kwetsbaarder aan. In plaats van geïnspireerd te raken door eerdere vertolkingen, maakt Pattinson de rol helemaal van zichzelf. Dat is knap, vooral gezien het feit dat de superheld zo iconisch is. Niet langer is Wayne een playboy met een moeilijk verleden. Deze versie is gebroken, op zoek naar een doel en niet in staat om zijn emoties te bedwingen. Het zorgt voor een diepere laag in een toch al duistere film.
Maar Pattinson draagt de film niet alleen. Zoe Kravitz is perfectie als Selina Kyle, oftewel Catwoman. Haar versie is nog altijd sexy, maar ook met een diepere laag, een kwetsbaarheid en behoefte aan wraak. Toch is het Paul Dano als the Riddler die uiteindelijk de show steelt samen met Pattinson. Vergeet de komische versie van de schurk die Jim Carrey ooit speelde. Deze Riddler is realistisch en des te enger daardoor. De manier waarop hij alleen al zijn ogen beweegt zorgt ervoor dat je een ongemakkelijk gevoel krijgt. Zonder twijfel is hij de beste Batman schurk sinds de Joker gespeeld werd door Heath Ledger.
Collin Farrell is niet te herkennen als Penguin, maar hij en Jeffrey Wright als Jim Gordon zorgen voor een klein beetje luchtigheid in de duisternis. Andy Serkis neemt in The Batman de rol van Alfred op zich, en zijn versie is meer die van een vaderfiguur dan een butler.
Een lange zit
Het is veel om in een enkele film te stoppen, maar de drie uur vliegen voorbij. Zelfs als het in het midden wat langzamer dreigt te worden, zorgt nieuwe actie, de dramatische muziek en een prachtig zwart en rood kleurenpalet dat je toch wordt meegezogen in de film. The Batman mag dan wel een standalone film zijn, het is duidelijk dat de deur openstaat voor een sequel.
Conclusie
The Batman is prachtig, spannend en op sommige momenten een enge psychologische thriller. Pattinson heeft alles in zich om je nieuwe favoriete Batman te worden. Hij heeft een fantastische sidekick in Zoe Kravitz en een gestoorde vijand in Paul Dano, waardoor The Batman geen moment saai wordt. Schrijver/Regisseur Matt Reeves levert een meesterwerk af die anders is dan eerdere versies van Batman, maar nog steeds dicht bij het personage blijft. Kortom: we want more!
1 reactie
*spoiler*
Helemaal geen humor ben ik het niet mee eens, misschien meer een soort twisted humour.
Ik moest NL toch echt wel even lachen om de “Thumb-drive” vooral ook hoe t zo deadpan werd gebracht.
En ook die hele scene met de penguin en el/la en dat ze m daarna gewoon gebonden achter lieten.
Ik vond dat er hier en daar toch wel humoristische elementen in zaten hoe twisted soms dan ook.