Er was een tijd dat alles wat Jennifer Lawrence aanraakte in goud veranderde. Na haar succes als Katniss Everdeen in The Hunger Games kon niemand meer om haar heen. Ineens verscheen ze in enorm veel films en was ze niet meer uit de roddelbladen weg te denken. Helaas had dat op een gegeven moment het tegenovergestelde effect. Mensen werden haar een beetje zat en ze verdween lange tijd uit de spotlight. Tot ze vorig jaar ineens terugkeerde in de komedie No Hard Feelings. Geen grote productie die met veel bombarie werd gelanceerd, maar een film die in en uit de bioscoop kwam zonder opgemerkt te worden. Dat is ook begrijpelijk, want laten we eerlijk zijn, deze komedie slaat de plank vaker mis dan dat het echt grappig is.
Waar gaat No Hard Feelings over?
Maddie Barker (Lawrence) is een begin dertiger die op het punt van faillisement staat. Als haar auto op het punt staat om weggesleept te worden, ze het huis van haar overleden moeder bijna kwijtraakt en haar inkomen niet genoeg is, besluit Maddie om drastische maatregelen te nemen. Ze reageert op een Craigslist advertentie waarin een Buick Regal te krijgen valt. Het enige wat ze daarvoor hoeft te doen is de 19-jarige zoon (Andrew Barth Feldman) van rijke ouders te daten tijdens de zomer en hem zijn maagdelijkheid te laten verliezen. Maddie denkt dat dit een eitje wordt, maar dat valt toch vies tegen.
Een ongemakkelijk verhaal
Het valt niet te ontkennen dat Jennifer Lawrence een prima komedische timing heeft. Vooral de momenten dat haar personage cynisch is zijn erg sterk. Het valt ook zeker bewonderingswaardig te noemen dat Lawrence all out is gegaan voor deze rol. Zo is er een scene waarin ze poedelnaakt een groep tieners aanvalt. Dat moment was een ervaring, zullen we maar zeggen. Tegenover Lawrence staat Andrew Barth Feldman die recht van Broadway afkomt en zijn filmdebuut maakt in deze rol. Zijn timide Percy werkt goed samen met de performance van Lawrence, die een stuk uitbundiger is.
Helaas kunnen de twee hoofdrolspelers er niet voor zorgen dat het zwakke materiaal van No Hard Feelings veel beter wordt. Alle grappige momenten zitten eigenlijk al in de trailer. Er waren welgeteld 0 momenten dat ik hardop moest lachen om een grap. Dat is voor een komedie natuurlijk een beetje jammer. De film probeert heel hard om vulgair en edgy te zijn, maar alsnog wordt er heel erg op safe gespeeld. Daardoor werken de grappen niet en voelt het allemaal een beetje te geforceerd aan
Wisseling van toon
Halverwege de film gaat alle komedie ineens het raam uit. Dan krijgen we een verhaal te zien over twee mensen die in de essentie gewoon erg eenzaam zijn. Dat is natuurlijk prima, want komedie kun je ook goed mengen met de wat moeilijkere thema’s, maar het voelt alsof de tweede helft uit een heel andere film afkomstig zou moeten zijn. Het is prima om ook die moeilijkere thema’s te behandelen, maar zorg er dan wel voor dat ze passen binnen het verhaal wat je al hebt.
Conclusie
Lawrence en Feldman redden de film enigszins met hun optredens, maar over het algemeen is No Hard Feelings geen goede komedie en wellicht ook wel niet perse een goede film. De acteurs maken de film wat makkelijker om weg te kijken, maar misschien dat Lawrence voor haar terugkeer toch beter andere scripts uit kan kiezen.