Iedereen kent het fenomeen guilty pleasure wel: een film die eigenlijk niet zo goed is, maar die jij FANTASTISCH vindt. Voor mij is die film Deep Blue Sea. Op de IMDb scoort de haaienfilm slechts een 5,8, met een bijpassende score van 58% op Rotten Tomatoes. Op de laatste site krijgt de film zelfs slechts een 38% score van het publiek. Au. Deep Blue Sea verdient zo veel meer liefde. Ik vertel je graag waarom deze film geniaal is. Uiteraard zit dit stuk vol met spoilers.
Deep Blue Sea heeft een geweldig plot
Ik moet eerst even bekennen dat ik heel erg van rampenfilms en monsterfilms hou. En laat Deep Blue Sea nou juist een beetje een combinatie van die twee genres zijn. De monsters in kwestie zijn drie genetisch gemanipuleerde haaien; de ramp is het researchcentrum dat langzaam naar de bodem van de oceaan zinkt. Dit klinkt toch als muziek in je oren? De IMDb geeft dit als plot:
Searching for a cure to Alzheimer’s disease, a group of scientists on an isolated research facility become the bait, as a trio of intelligent sharks fight back.
De helden moeten de strijd aangaan met de hyper-intelligente haaien, terwijl het researchcentrum dus zinkt. Dat zinken komt trouwens door de haaien, die door hun intelligentie exact weten hoe ze aan een lekkere mensen-snack kunnen komen. De keuze is reuze: zinken en dood gaan; wegzwemmen en opgegeten worden; of vechten en misschien blijven leven.
De drie hoofdpersonages zijn Carter Blake (Thomas Jane), Dr. Susan McAlester (Saffron Burrows) en Preacher (LL Cool J). Alledrie krijgen ze de kans een haai te doden: Preacher maakt een haaiensoufflé in de oven, Susan elektrocuteert er eentje en de derde vindt de dood doordat Carter hem laat exploderen. Intussen gaan ook zo’n beetje alle andere mensen dood en zelfs Susan redt het niet tot het einde van de film.
Waarom Susan dood gaat in Deep Blue Sea
Het is fantastisch om te kijken naar grote en slimme haaien die een hoop mensen opeten. Bereid je dan ook maar voor op veel gave sterfscènes in Deep Blue Sea. Klein voorbeeld: een van de haaien zorgt er voor dat er een helicopter neerstort. Bam! In totaal zijn er zes mensen (en Preacher’s papegaai…) die in de maag van een haai belanden, of op een andere manier dood gaan.
Wat ik mooi vind aan Deep Blue Sea is dat een van de hoofdpersonages, Susan dus, dood gaat. Meestal halen de ‘tortelduifjes’ het einde van een film wel. Maar nope, nu moeten Carter en Preacher elkaar maar warm houden. Dat Susan dood gaat, hebben we te danken aan testpubliek, dat haar gewoonweg haatte. In eerste instantie zou ze het namelijk wel degelijk overleven. Dit is wat regisseur Renny Harlin er over te zeggen had in een interview uit 2013:
I remember us all sitting down and going, “Holy shit, we are in trouble. How do we fix this?” It was my idea, I said, “Okay, we don’t have time for a big reshoot but I have an idea. When she falls in the water, what if she doesn’t survive. She gets eaten by the sharks and L.L. Cool J is the hero. Everybody likes him, and Thomas Jane.
Samuel L. Jackson én LL Cool J
Ik bedoel maar. Alleen dat feit al maakt deze film cool as shit. LL Cool J is een beetje de omgekeerde Sean Bean. Sean Bean staat er om bekend heel erg vaak dood te gaan. LL Cool J blijft daarentegen juist vaak leven. Spoilers, maar zo overleeft hij ook o.a. Halloween H20, Mindhunters en S.W.A.T.
Gek genoeg zou Preacher juist het onderspit delven, maar Harlin vond het personage zo tof dat hij mocht blijven leven. Hij en Susan hebben stuivertje gewisseld. Aangezien LL Cool J naast acteur ook rapper/zanger is, maakte hij ook de themesong bij de film: Deepest Bluest. Het is… niet de allerbeste single ooit. Je kan de clip hier zien:
En dan is er nog Mister Cool zelf: Samuel L. Jackson. Het is geen geheim dat zijn dood een eerbetoon/kopie is uit Alien: onverwachts de bekendste acteur een gruwelijke dood laten sterven. Zoiets zie je niet heel vaak, al deed The Defenders het laatst ook nog. Al haalt niets het uiteraard bij die scène uit Alien, die is gewoonweg legendarish. Wist je dat alleen acteur John Hurt wist wat er zou gebeuren en dat de reacties van alle andere acteurs oprecht en niet gescript zijn? Geniaal.
Maar terug naar Deep Blue Sea. De speech die Jackson’s personage (Russell Franklin) vlak voor zijn dood geeft, is met opzet lang, vol cliché’s en pompeus. Misschien is zijn plotselinge dood daardoor wel extra verrassend; zo middenin die speech. Uiteraard doet die lange speech ook denken aan een veel coolere van Jackson: die uit Pulp Fiction natuurlijk (Ezekiel 25:17).
Deep Blue Sea verdient je liefde
Heb je Deep Blue Sea nog nooit gezien? Stop dan nu met lezen en ga hem kijken! Er is gewoonweg geen betere haaienfilm. OK, vooruit, misschien wint Jaws die wedstrijd nipt. En als je Deep Blue Sea al wel eens zag en nu denkt dat ik uit m’n nek klets: geef de film nog een kans. Hij is echt beter dan je dacht. En als je ten slotte mijn mening deelt en deze waanzinnige film al vaak zag: high five voor jou! Denk er ook even aan om je (hoge) score door te geven op de IMDb want deze film verdient een veel hoger cijfer dan een 5,8.
Inmiddels is er trouwens ook een Deep Blue Sea 2 uitgekomen, maar daar praten we niet over (hoewel ik hem nog niet heb gezien).