Na de Drakenhart-duologie en de Orton-duologie is het wel duidelijk dat Broken Arrows van Nanouk Kira een grimmig verhaal zal zijn. De stijl van deze auteur kenmerkt zich met complexe, morally grey personages die questionable keuzes maken. Als je een luchtige queer YA feelgood romance verwacht, ben je dus aan het verkeerde adres. Heb je juist behoefte aan een gelaagd, gritty verhaal met een slow burn romance tussen personages die eigenlijk nooit weten waar ze aan toe zijn bij elkaar? Dan is Broken Arrows iets voor jou.
Waar gaat Broken Arrows over?
“We’re all just broken arrows trying to fly straight”
Lady Marian heeft een hekel aan haar leven in Nottingham Castle. Ze zit vast in het gebouw, in een leven dat ze niet gekozen heeft en in een verloving waar ze niet op zit te wachten. Ze wil ontsnappen aan de handtastelijke sheriff en haar lot, maar zou niet weten waar ze heen moet vluchten of wie haar zou helpen.
Het is dan ook eerder een zegen dan een vloek als de bende van Robin Hood Marian gevangen neemt wanneer ze op haar paard door het bos rijdt. Marian en Robin Hood blijken meer gemeen te hebben dan beiden van tevoren dachten: hun haat voor de sheriff, hun gender en hun leeftijd. Zal Marian Robin een haar bende van haar meerwaarde kunnen overtuigen? Kan Marian bewijzen dat ze een verdomd goede boogschutter is, en veel meer dan een rijkeluisdochter? Durft Marian haar hart te openen voor Robin en Robins found family?
Trigger warning: racisme, aanranding, mentale mishandeling, vrouwenhaat, marteling, moord. Ook goed om te weten dat er geen smut in dit boek zit.
Prettige schrijfstijl, ook in het Engels
De eerdere boeken van Nanouk Kira zijn tot nu toe alleen in het Nederlands verkrijgbaar. Met Broken Arrows bewijst de auteur dat ze ook prima in het Engels een goed verhaal kan neerzetten. Er zitten toch mooie oneliners in, chef’s kiss.
De schrijfstijl is even prettig als we gewend zijn, met wat kleurrijk taalgebruik. De zelfbedachte scheldwoorden voegen echt wat toe aan de worldbuilding, wat het sporadische gebruik van ‘cunt’, ‘bitch’ en ‘whore’ juist overbodig maakt naar mijn mening. Broken Arrows leest makkelijk weg, ook in het Engels.
Complexe romantiek
“The world needs Robin Hood. Not some broken girl”
Wat gebeurt er als twee mensen verliefd op elkaar worden, terwijl ze daar eigenlijk helemaal niet op zitten te wachten? Marian is gewend dat iedereen haar verlaat, dus waarom zou het dit keer anders zijn? Robin houdt zich vast aan een naam en een rol. Ze moet veel meer zijn dan alleen zichzelf. Kan ze het zich dan wel veroorloven om een band met iemand op te bouwen die ze nog niet volledig vertrouwt?
Marian en Robin houden elkaar constant op afstand, terwijl ze duidelijk naar elkaar toe groeien. Een slow burn romance ten top. De personages zijn vaak in de war over hun eigen gevoelens en moeten steeds raden naar wat er omgaat in het hoofd van hun love interest. De romantiek in Broken Arrows is nooit makkelijk en luchtig, en dat maakt dit verhaal extra interessant, maar ook minder licht verteerbaar.
Broken Arrows balanceert intrige en avontuur
Persoonlijk heb ik altijd moeite met verhalen die bomvol politiek gekonkel zitten. Broken Arrows weet een mooie balans te slaan tussen intrige, verraad, avontuur en romantiek. De schrijfstijl is prettig. De worldbuilding is niet erg uitgebreid, maar goed genoeg. De personages zijn onderscheidend. Ik rootte echt voor een happy end voor Marian, wat dat dan ook in mocht houden.
De eerste paar hoofdstukken trekken je meteen het verhaal in en houden voor lange tijd je aandacht vast. Helaas verslapt die aandacht in het midden iets, omdat het verhaal soms wat repetitief wordt, maar uiteraard bestempel ik Broken Arrows als een aanrader. Als dit verhaal iets korter was geweest, had het van mij vijf sterren gekregen in plaats van vier.