Goed, dit gaat een onpopulair stuk zijn, want ik ben geloof ik de enige met deze mening. Maar ik snap gewoon echt niet waarom iedereen zo met dit boek wegloopt. Ik kocht het omdat ik alleen maar superpositieve en lyrische recensies las. 13 Minuten wordt vrijwel altijd in één adem genoemd met Een Van Ons Liegt en dat boek vond ik wel heel erg tof. Daarom dacht ik dat ik deze Young Adult thriller ook wel leuk zou vinden. Maar niets is minder waar. En omdat ik graag wil vertellen waarom ik het geen goed boek vond, zit deze recensie vol met spoilers. Dus als je het boek nog niet hebt gelezen en als je niet wilt weten wat er gebeurt, klik dan nu weg! Je bent gewaarschuwd…
13 Minuten is uitgegeven door Van Goor en is een vertaling van 13 Minutes.
Dit boek is vertaald door Carla Hazewindus.
13 Minuten, het verhaal
Lang leve flapteksten, dus hier is die van 13 Minuten:
Ik was dertien minuten dood.
Ik kan me niet meer herinneren hoe ik in het ijskoude water terechtkwam, maar dit weet ik nog wel: het was geen ongeluk en ik was niet suïcidaal.
Ze zeggen dat je je vrienden dichtbij moet houden en je vijanden nog dichterbij, maar als je een tiener bent, is het moeilijk om ze uit elkaar te houden. Mijn vrienden houden van me, dat weet ik zeker. Maar dat betekent niet dat ze niet hebben geprobeerd om me te vermoorden. Of wel?
13 minuten is een aangrijpende psychologische thriller over angsten, manipulatie en de kracht van de waarheid. Een verbluffend verhaal dat vraagtekens zet bij wat we echt weten over de mensen die het dichtst bij ons staan. Voor fans van Gossip Girl en Pretty Little Liars.
Kijk, so far so good. Het klinkt als een spannend boek en zeker iets wat ik persoonlijk leuk zou vinden: ik hou van thrillers, ik hou van Young Adult en ik vond Gossip Girl een vermakelijke serie. Maar helaas, het mocht niet zo zijn.
Ik haat alle personages
Ik weet niet of dit de bedoeling was van Sarah Pinborough, maar de personages in haar boek zijn erg lastig om leuk te vinden. Ergens snap ik wel dat alle hoofdpersonages super bitchy zijn, dat lijkt in hun karakter te zitten: het zijn gewoon geen aardige meisjes. Maar dat hielp allemaal niet om mee te leven met ze. Ik vond Tasha en Becca de meest onsympathieke personages sinds tijden. Hoofdpersonages maken of breken het boek. Je hoeft je niet eens persé in ze te herkennen, maar ze moeten je op z’n minst aanspreken, of je moet hun beweegredenen/karakter begrijpen. Dit boek had echt nul van zulke personages. Becca is alleen maar aan het klagen en ik snap helemaal waarom haar vriendje het uit had gemaakt; ze plakte aan hem en was/is vreselijk jaloers.
Wat is het meest haatte aan Tasha, Becca, Hayley, Jenny and Aiden is al hun excessieve gebruik van drank en drugs. Ze zijn echt constant aan het roken, drinken of andere drugs aan het gebruiken. Ik snap werkelijk niet dat een boek met een relatief jonge doelgroep zo bizar veel drank, sigaretten en drugs bevat. Dit zijn middelbare scholieren. Dat ze misschien af en toe een sigaretje roken is nog tot daar aan toe (maar nog steeds niet OK), maar al dat drank- en drugsgebruik… Het is gewoon heel erg ongeloofwaardig. Daarnaast geeft het echt een verkeerd voorbeeld voor de jonge lezers. 13 Minuten was echt wel hetzelfde boek geweest zonder al dat gerook en gedrink. Ik snap dit gewoon echt niet.
Daarnaast kon het me gewoon echt niet schelen wie er dood ging en wie er bleef leven, of wat er dan ook zou gebeuren met de personages. Dat alles maakte het een superlange zit voor me, ondanks dat de schrijfstijl van Pinborough echt wel vlot en goed is. Ik hoop zo dat haar volgende boeken betere personages bevatten.
De ‘plottwist’ was geen verrassing
Iedere recensie die ik vooraf las, was werkelijk lyrisch over de plottwist aan het einde. En ik hou enorm van films/series/boeken met een gave plottwist. Dus dit was een extra reden voor mij om 13 Minuten te lezen. Maar… de plottwist was helemaal geen twist. Aangezien Hayley en Jenny halverwege het boek gearresteerd werden, was het wel duidelijk dat zij niet de ‘moordenaar’ waren. Dit was niet zo moeilijk te bedenken als je wat vaker detectives/thrillers leest of kijkt. En verder waren er eigenlijk geen andere verdachten meer over behalve Tasha; alle anderen waren ofwel te dom, of waren slechts een bijpersonage. Ik vond de nepdagboeken en nepberichtjes erg suf. Maar het ergste vond ik nog wel het motief van Tasha. Zelfs Regina George had betere redenen voor haar acties.
13 Minuten was driekwart boek vol met saaiheid, stomme personages en veel drank en drugs. Het laatste kwart bestond voornamelijk uit de redenen die Tasha had, en hoe ze alles uiteindelijk had bewerkstelligd. En als ze echt zo intelligent is zoals iedereen beweert, dan is er echt geen excuus te vinden waarom ze het ijswater inging. Nog niet eens voor één minuut. Ze zou een andere methode hebben gevonden om ‘dood’ te gaan. Er zaten gewoon te veel gaten in haar plan. Dit was dus absoluut geen plottwist. Dit was allemaal ‘filler’ om er achter te komen hoe en waarom Tasha dit had gedaan. Gaap.
Dat vreselijke einde van 13 Minuten
Echt, sorry, maar hoe DOM kun je zijn? Serieus. Want Becca was dommer dan dom om te denken dat het een goed idee was om middernacht af te spreken bij het meer. Als ze Tasha’s stem wilde opnemen, had ze dat op iedere andere plek kunnen doen, op ieder ander tijdstip. En die zogenaamd superslimme Tasha, zou die nou echt dat bullshit verhaal van Becca geloven, over dat ze weer vrienden wilde worden? Dat gaat er bij mij niet in. Het zat er zo ongelooflijk dik in dat die twee meiden in het water zouden belanden. En ik hoopte ergens dat ze allebei dood zouden gaan.
Maar nee, ik werd ‘verwend’ met een laatste hoofdstuk vanuit het oogpunt van Tasha. Natuurlijk was de stem uit het meer Tasha zelf, want waarom ook niet? Nou ja, in ieder geval ging één van de meiden dood en kreeg ik half mijn zin. Ik vond 13 Minuten dus echt zonde van mijn tijd en snap de lyrische reviews gewoon niet. Maar goed, dat is het mooie van boeken: iedereen leest het op zijn manier en iedereen heeft er een andere mening over. Maar ik ga wel even goed nadenken of ik het volgende boek van Sarah Binborough ga lezen. Ik ga in ieder geval niet meer op de recensies af.
13 Minuten
Lees dit boek maar gewoon niet
Goed
- Prima schrijfstijl
Niet zo
- Ontzettend voorspelbaar
- Vreselijke personages
- Einde nog slechter dan rest van het boek
