Studio Ghibli is een van de bekendste animatie studio’s. Ze hebben al veel klassiekers afgeleverd, waarvan een van de meest bekende toch wel Spirited Away is. Ik heb deze toevallig laatst gezien, voor de eerste keer. Verder kijk ik eigenlijk niet echt anime, dus bereid je voor op mijn bijzondere perspectief.
Waar worden we heen ‘gespirit’?
Chihiro gaat verhuizen en daar heeft ze helemaal geen zin in (dit is wel voor vijf minuten gedurende de hele film relevant). Ze rijdt met haar ouders naar het nieuwe huis dat ze blijkbaar nog nooit gezien hebben voordat ze het gekocht hebben, maar haar vader neemt de verkeerde afslag. In plaats van eerst alle spullen in het huis te dumpen, wil vaderlief per se een weirde tunnel gaan bekijken, dus het gezin maakt (niet geheel vrijwillig) een uitstapje. Dan komen we terecht in iets wat lijkt op een verlaten pretpark, fantasierijk en een beetje creepy. Chihiro’s ouders hebben honger en besluiten wat van het verse eten te eten dat in een verlaten winkel staat, maar Chihiro (en niet alleen Chihiro, ik bedoel kom op) lijkt dat een slecht idee. Ze gaan in haar eentje op verkenningstocht (niet dat dat niet een slecht idee is).
Verder in het verhaal ontdekt Chihiro de magische geestenwereld waarin ze terecht is gekomen en ze moet op zoek naar werk en onderdak omdat haar ouders vermist zijn. Een vreemde jongen helpt haar aan een baan in het plaatselijke badhuis dat onder leiding staat van een vrouwelijke tiran. Daar komt ze ook een adorable zwart spookje tegen dat meer schade doet dan ze verwacht had. Wanneer Chihiro niet werkt, onderzoekt ze de vermissing van haar ouders en uiteindelijk weet ze te ontsnappen. Of ze dat heelhuids en in haar eentje doet, ontdek je na het zien van Spirited Away.
We duiken er meteen in: wat klopt van geen kant?
Zoals je hierboven al kunt proeven, snap ik er soms de ballen van. Naast de puntjes die ik al heb aangestipt, handelt de tiran ook in varkens naast dat ze het badhuis regelt en kan ze in een vogel veranderen. HOEZO? En ze heeft een enorme baby die maar weinig impact op het verhaal heeft. Had voor mij niet gehoeven. Hetzelfde geldt voor het tripje naar de tweelingzus van de tiran. Dat heeft eigenlijk alleen invloed gehad op het zwarte spook en niet op de rest van het verhaal, dus dat had ook niet gehoeven (al is dat spook wel echt adorable). En hoezo de backstory tussen Chihiro en Haku? Onlogisch en gehaast. Nee.
Nu ik dit zo schrijf is mijn grootste probleem met deze film eigenlijk: wat is nou de rode lijn? Het gaat over Chihiro die op zoek moet naar haar ouders, maar ondertussen wordt haar ook een baan aangepraat. Die twee elementen vullen elkaar wel mooi aan, maar er zitten dus ook allerlei zijsporen in die het verwarrend maken. Daarnaast vind ik de film te lang en behoorlijk traag. Ik denk dat less is more in dit geval zeker opgaat en dat de film dat een stuk beter (te volgen) was geweest.
Waarom moet je Spirited Away toch één keer in je leven gezien hebben?
De wereld waar Chihiro naartoe gespirit wordt, vind ik heel origineel. Ook best gaaf dat je daar dus via een tunnel kunt komen en dat je wel moet oppassen dat je zelf geen geest wordt. En dat de geesten ‘s nachts met een boot arriveren. En dat het de sfeer heeft van een oude verlaten oude verlaten pretpark. Daarnaast vind ik het stiekem wel charmant op een of andere manier, dat het badhuis alleen ‘s nachts open is, omdat de geesten dan ontvangen worden.
Verder zitten er hele fantasierijke karakters in, de hoofdpersonages én de badhuisgasten bijvoorbeeld. De opa met meerdere armen is heel interessant in het ontwerp, maar ook hoe hij langzaam opwarmt tegenover Chihiro is leuk. Zijn helperstofjes zijn ook heel cute en hebben daadwerkelijk een persoonlijkheid! En ze dragen bij aan Chihiro’s verhaallijn.
Daarop voorbordurend: ik vind het leuk dat de grote boze heks in dit verhaal een ‘normale day-time job’ heeft, ook al snap ik niet echt waarom. Ik vind het gaaf dat er een shapeshiftende draak in zit en dat die wordt aangevallen door bewaak-origami. De rivierspirit die Chihiro helpt wassen vond ik interessant en het was leuk om te zien dat Chihiro wat persoonlijke ontwikkeling doormaakte na dat avontuur. Ik vind het mooi dat Chihiro het zwarte spookje wil helpen zijn plek in de wereld te vinden en dat die dus ook soort van persoonlijke ontwikkeling doormaakt.
Bonus: hele. mooie. animatie. Er zit helemaal geen goedkope 3D in, dus dat is ook echt heel fijn.
Conclusie: leuk voor één keer
Het zal je niet verrassen: ik ga Spirited Away niet opnieuw kijken. Misschien ligt het aan mij, omdat anime niet per se mijn ding is (ik vind het vaak te vergezocht, overdreven en/of random), dus als je wel van anime houdt zou ik het zeker een kans geven. Het is een film waar je wel moet blijven opletten, omdat je het anders helemaal niet meer snapt, maar hij is voor mij ook zo traag dat het ook gaat vervelen. Dat is geen winnende combi. Het is dus leuk om te kijken voor de fantasierijke en originele elementen, maar daar houdt het voor mij op. Sorry, not sorry. Laat het ook vooral weten als jij een andere mening hebt!
Spirited Away
Trage fantasy
Goed
- Leuk idee
- Fantasierijk
- Origineel
- Vormgeving
Niet zo
- Trage uitvoering
- Onlogisch
- All over the place
- Te lang(dradig)
