Het is geen makkelijke weg om van acteur naar regisseur te gaan en serieus genomen te worden. Zoë Kravitz probeerde het toch door zelf een verhaal te bedenken, het script te schrijven en uiteindelijk de regie in handen te nemen. Met Blink Twice zet ze een intense horror/thriller neer. Het verhaal draait voornamelijk om het geweld tegen vrouwen door mannen met macht. Een ambitieuze en belangrijke boodschap en hoewel de film spannend is, komt de boodschap niet altijd even goed over.
Waar gaat Blink Twice over?
Als techmiljardair Slater King (Channing Tatum) cocktailserveerster Frida (Naomi Ackie) ontmoet tijdens zijn fundraiser, klikt het enorm goed. Hij nodigt haar uit om met hem en zijn vrienden mee te gaan op een droomvakantie naar zijn paradijselijke privé-eiland. Daar wisselen wilde nachten en zonovergoten dagen elkaar af en vermaakt iedereen zich uitstekend. Niemand wil dat er een eind aan komt. Maar als er dan vreemde dingen gebeuren, slaat bij Frida de twijfel toe. Er is iets mis met het eiland en als ze het levend wil verlaten, zal ze de waarheid moeten achterhalen.
Visueel sterk met een goede boodschap
Voor een debuut is Blink Twice zeker geen slechte film. Vooral visueel gezien is de film erg sterk en alle keuzes die gemaakt zijn, zijn ook erg bewust. Een interessant concept is bijvoorbeeld de flitsende beelden die puzzelstukjes zijn van het geheel. Knipper met je ogen en je mist ze. Het gebruik van geluid is ook erg goed gedaan. Van spannende momenten die extra onderstreept worden door intense muziek naar Beyoncé als het tijd is voor wraak.
Na afloop van de film was er een meisje dat zei dat ze geen idee had wat nu de boodschap was van de film. Dat is op zich wel te begrijpen. Kravitz wilde duidelijk commentaar geven op het feit dat rijke witte mannen vrouwen misbruiken en er mee wegkomen. Kijk naar Harvey Weinstein en Jeffrey Epstein. Aan de andere kant laat het ook zien dat vrouwen elkaar steunen in dit gedeelde trauma. Krachtige boodschappen die helaas niet altijd even goed overkomen. Dat komt vooral doordat Kravitz een concept neerzet, maar geen afgerond verhaal. Zo voelt Frida zich onzichtbaar, maar er wordt niet uitgelegd waar dat door komt. Waarom zoekt ze haar eigenwaarde bij een rijke witte man? Cancel culture komt ook aan bod, maar zeer minimaal. Het idee is dat we snel vergeten en vergeven, maar het komt allemaal niet zo goed uit de verf.
Voor Tatum is dit een uitdagende rol die hij met verve speelt, Hij weet goed om te wisselen tussen de charmante miljardair en het roofdier die vrouwen misbruikt. Zelfs als hij zijn charme laat zien is er altijd iets onheilspellends aan zijn gezichtsuitdrukkingen die je een oncomfortabel gevoel geeft. Het is goed om te zien dat Tatum laat merken een veelzijdig acteur te zijn die ook rollen als deze kan dragen.
Conclusie
Blink Twice heeft goede momenten en goede boodschappen, maar wil veel te veel. Het doet ook sterk denken aan recente films zoals Knives Out: Glass Onion, Get Out en Don’t Worry Darling. Een film moet dan wel erg goed zijn om boven de middelmaat uit te steken. Kravitz zet een goed en visueel sterk regiedebuut neer, maar er is nog ruimte voor verbetering.