The Hammer of Thor was bijna een verademing te noemen in vergelijking met boek één. The Sword of Summer heb ik namelijk met rollende ogen gelezen (en dat is best lastig). Ook boek twee van de Magnus Chase serie is lekker cringy, maar er zitten wat elementen in die het verhaal redden. En het lijkt iets minder op Percy Jackson, yay.
Waar gaat Magnus Chase and The Hammer of Thor over?
“Magnus Chase, you nearly started Ragnarok. What are you going to do next?”
“Together with his hallmates from floor nineteen of the Valhalla Hotel, Magnus has been dutifully training for Ragnarok. But things don’t stay quiet for long in the Nine Worlds. Magnus’ friends Hearthstone and Blitzen have disappeared. A new hallmate is creating chaos. According to a very nervous goat, a certain object belonging to Thor is still missing, and the thunder god’s enemies will stop at nothing to gain control of it. Time to summon Jack, the Sword of Summer, and take action. Too bad the only action Jack seems to be interested in is dates with other magical weapons…”
Heerlijk voor liefhebbers van character-driven verhalen
Laat ik even duidelijk maken dat plot-driven verhalen mij veel beter liggen. Dat gezegd hebbende, Hearth’s persoonlijke ontwikkeling en achtergrondverhaal waren fantastisch. Ook Alex Fierro is een welkome verschijning. Ondanks dat dit personage in het begin nogal een vervelende, stereotiepe edgy tiener was, zijn ze in mijn hart gekropen. En niet alleen omdat Alex genderfluid is, wat sowieso supergaaf was om te lezen.
En elke scène met Mr Alderman (of alleen al zijn dreiging) erin… Chef’s kiss. Ze zijn zo goed geschreven, dat je het in elke vezel van je lichaam voelt. Zelfs oom Randolph’s verhaal begon me te interesseren! Goed bezig Rick Riordan. Smullen voor character-driven fans dus. Alleen de hoofdpersoon laat behoorlijk wat te wensen over. Zo benoemt Kevin op Goodreads het:
“Magnus Chase is the least interesting character by a landslide when he’s surrounded by a Muslim girl whose faith is challenged and a genderfluid teen who fears of being trapped in a certain identity for eternity. Magnus doesn’t grow as a character since he has all the answers, but he also has no idea what’s going on.”
Nog even over die diversiteit
Genderfluid personages in middle grade boeken: yay or nay?
Normaal lees ik altijd graag 1-ster reviews op Goodreads op zoek naar kritische noten van andere mensen. Maar in de ‘slechte’ recensies van The Hammer of Thor wordt voornamelijk gehaat op het feit dat er een genderfluid personage in zit. En zelfs dat je de Magnus Chase-serie daarom als ouder moet verbieden voor je kinderen. Heftig.
Kritische noten die ik wél kon waarderen, gingen over het vage plot dat te weinig houvast gaf en het verkeerd neerzetten van Noorse goden (en helaas ook Sam, alweer). Meer daarover zometeen. Hier eerst een quote van Lily op Goodreads.
“What annoys me the most and actually really angers me is the author’s portrayal of the Norse gods. I might take it a bit more personally since I’m Scandinavian and grew up loving stories about them, but seriously RR has made them so stupid it’s ridiculous. He has taken these really interesting characters and made them one dimensional farting, glittering stupid idiots, I can’t even! Rick Riordan should not be allowed to come near Norse Mythology.”
En helaas moeten we het ook weer over Sam hebben
Om herhaling te voorkomen, kun je meer kritische noten over Samirah lezen in de review van The Sword of Summer. Maar, nog steeds is Sam een ‘questionable Muslim rep’. Haar geloof speelt opnieuw nauwelijks tot geen rol in het verhaal. De volgende quote van Lillian op Goodreads over boek twee is de moeite waard om even uit te lichten.
“It’s nice that Riordan’s including diverse characters (a homeless kid as a main character was refreshing and some people could benefit from the explanation of gender fluidity that Riordan provides through Alex) but he still has a white male main character and emphasizing the Muslimness of Samirah the sidekick.”
Waar is het plot van The Hammer of Thor?
Iets met een bruiloft ofzo? En weer een miljoen fetch quests? Oh, en volgens mij was er een bowlingbaan. Toch? De rode draad was helaas weer ver te zoeken in dit tweede Magnus Chase-boek. De grap met dat Thor zijn hamer kwijt is en dat geheim moet blijven, is behoorlijk uitgemolken. Zeker als pubers een heel boek bezig zijn met dat gereedschap terughalen voor een Noorse god die dat prima zelf had gekund.
Gelukkig speelt ook een ander nieuw mythisch wapen een grote rol in dit boek. Dit zwaard met specifieke instructies en mechanics is wél interessant. Alleen jammer dat de mechanics niet consistent worden toegepast. En dat Jack (het pratende zwaard uit boek één) nóg irritanter is dan in het vorige deel, vooral wanneer het om het nieuwe zwaard gaat.
Kortom: beter dan boek één, maar niet fantastisch
Ik ben superblij dat Hearth inderdaad een grotere rol speelt in The Hammer of Thor en dat Alex niet tegenvalt. Ook was de eindscène een stuk spannender dan in The Sword of Summer. Alsnog was deze niet heel indrukwekkend helaas. Dat moet toch beter kunnen? Laten we hopen dat Rick Riordan zijn krachten heeft gespaard voor boek drie en dat het in The Ship of the Dead écht losbarst.
The Hammer of Thor
Veel diversiteit, weinig plot
Goed
- Hearth
- Alex
- Mr Alderman
- Spanning
Niet zo
- Willekeurige gebeurtenissen
- Irritante personages
- Matig eindgevecht
- Bijna niets is serieus
