De vormgeving van het Danse Macabre boek is prachtig. Natuurlijk wil iedere Efteling-fan dit in huis hebben! Daarnaast is het altijd leuk om meer achtergrondinformatie achter Eftelingattracties te krijgen. Zeker eentje die zo actueel en populair is. Verder heeft Paul van Loon zich al bewezen met zijn tientallen kinderboeken. Het Danse Macabre boek zou dus een schot in de roos moeten zijn. Waar gaat het mis?
Waar gaat ‘Danse Macabre: Het begin’ van Paul van Loon over?
13 oktober 1876. Ga NOOIT naar de abdij… waar het kwaad sluimert en onheil rondsluipt…
Florian en Isabella mogen absoluut niet naar de abdij – volgens hun stiefvader Damian gebeuren daar mysterieuze dingen. Stiekem gaan ze toch – op de avond dat het orkest Danse Macabre speelt. Verborgen achter de koorbanken zien Florian en Isabella hoe een zwarte schaduw over de muzikanten trekt en de abdij begint in te storten. De brokstukken vallen om hen heen. Ze moeten ontsnappen! Dat is het begin van een avontuur vol gevaar – op de vlucht voor het Onnoembare dat op zoek is naar Isabella. Waarom? Wat wil het van haar?
Waar gaat dit boek niet over?
Zelf had ik verwacht dat Isabella en Florian met Otto en Virginie Charlatan te maken zouden krijgen. Goed om te weten: Otto en Virginie zitten alleen in de epiloog. Het hele boek speelt zich af voordat Otto en Virginie bestaan. Teleurstelling nummer 1.
Waarom is het Danse Macabre boek nog meer teleurstellend?
Zelfs voor een kinderboek is de Danse Macabre te chaotisch en willekeurig. ‘Veel actie, weinig emotie, geschiedenis en diepgang,’ benoemt Rayn in een 1-ster recensie op Goodreads.
- Dit boek leest als een reeks aan willekeurige gebeurtenissen die achter elkaar zijn geplakt. Het plot sleept de personages overal heen en ze lijken zelf weinig keuze of agency te hebben. Aan het begin van het boek heb je dus geen idee waar het verhaal heen gaat, dus heb je ook niets om naartoe te leven. Dat is voor mij persoonlijk wel echt een gemis. Dit hele verhaal is eigenlijk één grote vluchtreis.
- Ook de worldbuilding voelde onsamenhangend. Hoezo geesten, lopende skeletten, magische katten, Charon, riviermonsters, beerwolven en een gigantische vogel? Waarom?
- De personages waren oppervlakkig. Zeker Lukas voegde niets toe. Hij onteemt Isabella (de hoofdpersoon!) juist de kans om de held van dit verhaal te zijn. Heel jammer.
- De schrijfstijl voelde wat houterig, maar misschien is dat gewoon omdat ik een kinderboek lees? Dat het wat ‘hak op de tak’ voelt, omdat kinderen echt zo praten en denken?
- Iemand die echt bestaan heeft, wordt als semi-slechterik neergezet. Niet heel netjes naar de nabestaanden misschien?
Dan blijft er dus weinig over om wel van te genieten in dit boek. Toch?
Wat maakt dit verhaal wél leuk om te lezen?
Laat ik eerst beschrijven wat ik zelf kon waarderen aan het Danse Macabre boek:
- De vormgeving. De kaft is echt prachtig en de binnenkant ziet er ook tof uit.
- Ik heb genoten van het laatste hoofdstuk, degene over Otto en Virginie. Dat las een stuk soepeler dan de rest van het boek.
- Het is cool dat Isabella door haar vrouwelijke voorouders wordt bijgestaan. Ik denk dat hiermee is geprobeerd iets van feminisme toe te voegen? A for effort, maar waarom dragen de rest van haar voorouders niet bij…?
- Naast alle witte personages zit er ook een Achmed als bijpersonage in. Yay voor diversiteit. (Nu hoor ik je denken: maar Lukas is toch zwart? Ja, daar kom ik zo op terug…)
Dan heb ik nog wat 5-ster recensies op Goodreads doorgespit, gewoon uit nieuwsgierigheid:
- ‘Het is leuk om te lezen.’
- ‘Het leest makkelijk weg.’
- ‘Het verhaal klopt met de attractie.’
- ‘Het is leuk om meer achtergrondinformatie te krijgen bij de Danse Macabre attractie.’ (Maar, die achtergrondinformatie word je ook al in de voorshow van de attractie verteld…? Het boek voegt eigenlijk niets toe aan het verhaal van de attractie…?)
Kortom: ik kon eigenlijk geen inhoudelijke reden vinden waarom Danse Macabre een goed boek is. Prima als je het leuk of makkelijk om te lezen vindt, maar dat maakt iets nog niet een goed boek. In geen van de 5-ster recensies wordt het plot, de personages, de worldbuilding of de schrijfstijl benoemd. Er is zelfs een recensie waarin daadwerkelijk staat: ‘Ik geeft dit vijf sterren, omdat het Efteling-gerelateerd is’. Enough said…
Kan dit in 2025 nog…?
Laten we het over Lukas en de arische poezen hebben
Even over dat ene personage van kleur die meer screentime krijgt dan een paar zinnen: Lukas. In Kirstens recensie op Goodreads staat:
Meest vreselijk vind ik persoonlijk dat er een personage van kleur in wordt gefietst dat heel exotisch direct leuk wordt gevonden door de eveneens 13-jarige Isabella: ‘Zijn gezicht had de kleur van de nacht, hij had zwart krulhaar en zijn donkerbruine ogen glommen in het maanlicht. Isabelle vond hem meteen leuk.’ En later: ”Lukas, wat lief,’ had Isabella hem toegefluisterd en zijn prachtige gezicht was even nog een tintje donkerder geworden.’ Mensen, dit kan niet.
Top dat er een personage van kleur in dit boek zit. Beetje jammer dat dit zijn hele persoonlijkheid is én dat Isabella zo aanslaat op ‘hoe exotisch’ hij er uitziet.
Verder kreeg ik persoonlijk een beetje de kriebels van de ‘witte poezen met blauwe ogen’ die ‘duidelijk heel puur en goed zijn’ en de zwarte katten die ‘natuurlijk slecht zijn’. Voelt net een beetje te veel als de Tweede Wereldoorlog. Ik snap dat kinderboeken misschien wat meer stereotype geschreven worden, zodat het makkelijk te begrijpen is, maar zijn we niet al over het ‘wit is goed, zwart is slecht’ heen gegroeid inmiddels?
Het Danse Macabre boek staat leuk in de boekenkast
Het Danse Macabre boek is een geweldige decoratieve aanwinst voor je boekencollectie. Beetje jammer dat ik daadwerkelijk aanraadt om ‘m op de plank te laten staan in plaats van het te lezen. Juist omdat ik net een kinderboek met onwijs veel diepgang en persoonlijke ontwikkeling heb gelezen (Cattywampus), was de Danse Macabre echt een teleurstelling. Maar ja, je hebt ‘m wel in één ruk uit.
Danse Macabre: Het begin
Prachtig en chaotisch
Goed
- Fantastische vormgeving
- Steun door voorouders, hartverwarmend
- Prima foreshadowing
- Leest snel weg
Niet zo
- Geen samenhang
- Oppervlakkige worldbuilding
- Oppervlakkige personages
- Houterige schrijfstijl
- Matige diversiteit
