Londen in 1898; Victoriaanse tijd, met ditto kostuums en decors. Actrices als Laura Donnelly, Ann Skelly en Amy Manson in de hoofdrol. De nieuwe fantasy serie van HBO MAX The Nevers heeft veel elementen die het een steengoede serie zouden kunnen maken. Maar lukt het de zesdelige serie om de aandacht van de kijkers vast te houden? En zijn de goede cast en de mooie kostuums genoeg om de serie naar een hoog niveau te tillen?
Het plot
Een groep Victoriaanse vrouwen komt er in ‘The Nevers’ achter dat zij speciale krachten hebben. Zij worden ‘Touched’ genoemd. Hun missie is om mensen te helpen en uiteindelijk ook de wereld te redden. Elke keer worden ze geconfronteerd met problemen waar zij, met hun gaves, bij kunnen helpen. Hoewel het hebben van krachten en het kunnen helpen van mensen als iets heel moois klinkt, kunnen de vrouwen niet zonder problemen leven. Zo zijn er meerdere foute mensen die het op hun voorzien hebben.
Waar gaat het nu écht over?
Speciale krachten, hekserij, criminelen, de wereld redden, mensen helpen, de niet-touched mensen… Ja, het is een lastige vraag. Hoewel The Nevers niet vervelend was om naar te kijken en ik grotendeels wel snapte waar het over ging, miste de focus compleet. Bij elke aflevering voelde het alsof de serie opnieuw op zoek was naar een invalshoek, een bepaalde focus. Hierdoor ontbrak er een rode lijn door alle afleveringen heen en was je minder geneigd om aan het einde van de aflevering snel door te kijken. Het greep je niet zo hard vast als andere series wel kunnen doen.
Cast
Waar de serie wel goed in slaagde, was het neerzetten van en goede en geloofwaardige personages en setting. In de hoofdrollen schitteren onder andere Laura Donnelly, Ann Skelly en Amy Manson. Met series die in het verleden spelen is het altijd erg belangrijk dat het geloofwaardig overkomt in plaats van dat het op een verkleedfeest lijkt. Vooral Laura Donnelly kruipt heel overtuigend in de rol van de touched Amalia True. Daarnaast is er goed nagedacht over de kleding, het decor en het taalgebruik die passen bij de Victoriaanse tijd. The Nevers is geen verkleedfeest, maar de kostuums die de cast draagt, zijn schitterend. Ze passen bij de Victoriaanse tijd van stroken, franjes en galons die rijkelijk werden toegepast, evenals sierknopen op de jasjes en vesten. De vrouwelijke cast heeft elke keer weer de meest prachtige jurken aan.
Hoewel de hoofdcast wordt gedomineerd door vrouwen, is The Nevers niet direct een ‘vrouwenserie’. Zo krijgt Amalia’s beste vriendin Penance de gave van de technologie. Zij groeit uiteindelijk uit tot de uitvinder in het verhaal en gaat daarmee tegen de stereotype gender rollen in.
Latere afleveringen
Na de vier eerste afleveringen verandert er iets in de serie. Als onwetende kijker kon ik mijn vinger er niet goed opleggen, maar het was wel opvallend dat de afleveringen beter werden. Er zat meer structuur in en de focus werd duidelijker. Er waren niet meer tien verschillende verhaallijnen die in één aflevering gepropt zouden worden. Na de chaos van de eerste afleveringen, was dit een fijne gewaarwording.
Hoewel het moeilijk kan zijn om de focus te houden bij het begin van de serie, is het het wel waard om door te kijken. Want het wordt écht beter. Nee, ook de laatste afleveringen zijn niet Oscar-waardig te noemen. Maar het lukt de serie wel om zichzelf te herpakken en de aandacht van de kijkers terug weet te winnen.
Conclusie
Het idee was goed en ook al is het niet de beste serie, heeft het toch iets. Vooral als je voorbij het begin bent, zit er iets in wat je aandacht weet te vangen. En daarnaast maken de cast, de kostuums en het decor heel veel goed, want het is echt een kostuumdrama met schitterende Victoriaanse kostuums en klassieke acteurs. Dus met het oog op de kerstvakantie en het donkere weer is deze mysterieuze serie toch wel waard om te kijken.
The Nevers
Matige focus, fijne cast
Goed
- Goed tijdsbeeld van Victoriaans Londen
- Fijne en goede cast
Niet zo
- Eerste 4 afleveringen
- Te veel verhaallijnen
