Het is hetgeen waar veel mensen van dromen: Jason Momoa die je dromen in walst. Deze droom wordt (soort van) werkelijkheid in de nieuwe familiefilm Slumberland op Netflix. Regisseur Francis Lawrence (The Hunger Games) haalde zijn inspiratie uit de comics Little Nemo in Slumberland. Hoewel de strips een fantastische en vreemde wereld schetsen, valt dat helemaal weg in de filmversie van het verhaal. Wat overblijft is een visueel prachtige film met weinig diepgang. Gelukkig weet Momoa de boel nog een beetje te redden.
Waar gaat Slumberland over?
Nemo (Marlow Barkley) woont samen met haar vader (Kyle Chandler) in een vuurtoren. Op een avond, nadat haar vader haar een spannend verhaal heeft verteld over zijn avonturen met ene Flip, wordt hij opgeroepen om een visser op zee te redden. Helaas keert haar vader niet meer terug. Nemo wordt naar haar oom Philip (Chris O’Dowd) gestuurd waar ze nooit eerder contact mee heeft gehad. Voor beiden is het moeilijk zich aan te passen aan deze nieuwe situatie. Maar dan ontmoet Nemo de flamboyante Flip (Jason Momoa) in haar dromen. Hij is op zoek naar een schat en Nemo heeft de kaart. De twee ontdekken samen de wondere en gevaarlijke wereld van Slumberland om de mysterieuze parels te vinden om zo een hartenwens uit te kunnen laten komen.
Visueel indrukwekkend maar daar blijft het bij
Wat we niet moeten vergeten is dat Slumberland een film is die vooral gericht is op een jonger publiek. Kinderen zullen ongetwijfeld onder de indruk zijn van de fantastische visuele effecten en actie die de film te bieden heeft. De thema’s van verlies, rouw en eenzaamheid zullen ook veel volwassenen aanspreken. Het probleem is alleen dat de film net te veel op het oppervlak blijft en de personages niet genoeg ontwikkelt. In de comics waren de dromen van Nemo vaak chaotisch en zonder enige structuur. Slumberland wil echter vasthouden aan structuur en regels en in plaats van Nemo echt te laten rouwen en dat chaotisch te laten zijn, moeten al haar dromen een betekenis hebben. Soms is het echter beter om alle regels los te laten en de chaos te laten regeren. Dat levert de meest interessante films op. Helaas mist Slumberland hierin enige creativiteit.
Het absolute hoogtepunt van de film is de performance van Jason Momoa. Hoewel we hem kennen als een stoere man die bad guys kort en klein slaat, is dat hier niet het geval. Momoa laat zien dat hij een prima komisch talent is. Zijn uiterlijk staat eens niet centraal en hij zet een perfecte flamboyante performance neer. Zijn chemie met Barkley is prima en de twee stralen lol uit. Helaas is het magere script een dooddoener voor hun anderzijds sterke performances.
Slumberland is kleurrijk en de visuele effecten zijn standaard maar wel mooi. Toch mist er iets. Er is geen creativiteit, geen verbeelding die op hol is geslagen. En juist in een kinderfilm als deze kun je dat randje opzoeken. Helaas blijft Laurence op veilig spelen.
Conclusie
De visuele effecten, actie en het kleurenpalet zullen veel jonge kinderen prima kunnen bekoren. Voor oudere kinderen en volwassenen is de film te vlak. Het is net als een willekeurige droom. Leuk voor even, maar voor je het weet ben je hem alweer vergeten.
Slumberland
Goed
- Jason Momoa
- Visueel mooi
- Goede cast
Niet zo
- Mager verhaal
- Slecht script
