Recensie: Dolittle is echt een kinderfilm

Als we denken aan Dr. Dolittle dan zullen de meeste van ons denken aan Eddie Murphy. Aan het einde van de jaren negentig boekte de acteur succes als de dokter die met dieren kon praten. Uiteraard was het niet genoeg en moest ook Dr. Dolittle een comeback maken. Dit keer met Robert Downey Jr. in de hoofdrol. Het is zijn eerste film na zijn afscheid als Iron Man. De vraag is echter of de film ook het bekijken waard is. Eerlijk gezegd? Dat ligt eraan, zolang je niet meer verwacht dan een simpele kinderfilm.

Waar gaat het over?

Na de dood van zijn vrouw besluit John Dolittle dat hij niets meer te maken wil hebben met de mensheid. Hij sluit zich op in zijn huis waar hij vergezeld wordt door een groep exotische dieren. Toevallig kan hij met deze dieren praten. Dit verandert allemaal als hij bezoek krijgt van een jonge jongen die zijn assistent wil worden, en een meisje die hem bezoekt in de naam van de koningin. De koningin is namelijk ernstig ziek en Dolittle is de enige die haar kan helpen. Doet hij dit niet, dan raakt hij zijn huis kwijt. Dolittle en zijn dieren hebben geen andere keuze dan samen op een gevaarlijke reis te gaan om zo de koningin van Engeland te redden.

Een mager verhaal maar visueel best mooi

Dolittle heeft een aantal problemen waardoor de film voor de meeste volwassenen niet heel interessant is. Momenteel scoort de film lager dan Cats op Rotten Tomatoes, maar dat is wat ons betreft niet terecht. Het probleem met de film is dat er niet echt een duidelijk verhaal is. Tuurlijk hebben we een dun plot over de zieke koningin en de reis die Dolittle daarom moet maken. Het probleem is echter dat alle serieuze situaties waarin Dolittle en zijn vrienden terecht komen, binnen no time worden opgelost. Dat zorgt er voor dat er totaal geen spanning in de film zit. Kinderen zullen dit prima vinden, maar voor volwassenen is de film net iets te mager daardoor.

Dan zijn er ook nog de personages die vrijwel allemaal eendimensionaal zijn. De dieren hebben meestal een enkele karaktertrek die hun hele identiteit vormt. De menselijke personages zijn er vrijwel alleen maar om ervoor te zorgen dat Dolittle van de ene plek naar de andere komt. Ze voegen niets toe en dat is jammer. Daardoor voelt de film leeg aan.

Toch weet Dolittle vaak te vermaken. De grappen zijn aardig en Robert Downey Jr. is zelfs als de vreemde dokter erg charmant. Visueel gezien zit de film ook prima in elkaar. De dieren zien er levensecht uit en ook de omgevingen zijn prachtig. Alleen daarom al is Dolittle een genot om naar te kijken.

Conclusie

Voor kinderen is Dolittle een prima avonturenfilm, maar voor volwassenen is het geheel toch te mager. Het is een prima film om een keer gezien te hebben, maar geen hoogstandje.

Dolittle

2.9

Cast

4.0/5

Verhaal

1.5/5

Visueel

3.8/5

Personages

1.8/5

Humor

3.5/5

Goed

• Visueel mooi
• Goede cast

Niet zo

• Mager verhaal
• Personages zijn erg vlak
• Vooral gericht op kinderen