Als er in Death on Ice niet zoveel ‘death’ zou zitten, zou het best een gezellig boek zijn. Leuke personages, een beetje romantiek, woordgrappen. Een aanrader voor fans van murder mystery boeken met een complexe schrijfstijl en diversiteit erin.
Waar gaat Death on Ice over?
Een vervelende wetenschapper wordt vermoord op een afgelegen ijsschots
Een collega van wetenschappers Rose en Finn wordt plotseling dood gevonden, op een stuk ijs vlak naast het cruiseschip waar de rest van de groep verblijft. Uit zijn torso steekt een harpoen die niet eens op het schip had mogen zijn. Finn doet op het schip onderzoek naar haaien en Rose is met haar tweelingbroer meegegaan om hem te helpen vanuit haar expertise met roggen onderzoeken Het is aan de tweeling om te helpen de moord op te lossen, aangezien zij de enige twee zijn die een waterdicht alibi hebben.
Naast wat wetenschappers, zit het cruiseschip vol met rijke passagiers, een hechte crew en een kalme kapitein. Ieder van hen kan het gedaan hebben. Hoelang zijn Rose en Finn veilig en lukt het ze om het mysterie op tijd te ontrafelen?
Death on Ice heeft een ‘boatload’ aan personages
Het duurde lang voordat ik in het verhaal zat. Enerzijds omdat er ontzettend veel personages langskomen die niet allemaal even goed uit elkaar te houden zijn. Anderzijds omdat de schrijfstijl (bewust?) complex is. Het perspectief wisselt zomaar per hoofdstuk en binnen een hoofdstuk. Zinnen lopen vijf regels door, maar worden wel door allerlei streepjes onderbroken. Veel gedachtegangen worden gedeeld. Het kan dus een beste worsteling zijn om Death on Ice te lezen.
Leuke hoofdpersonen en veel representatie
Gelukkig sleept de tweeling je er doorheen. Rose is praktisch, scherp en ontzettend beschermend tegenover haar broer Finn. Finn is juist zacht, lief en wat naïef. Dat zorgt voor een leuke dynamiek. Ook is er op een gegeven moment wat romantiek in het spel, wat in ieder geval voor Finn en zijn (mannelijke) love interest goed wordt opgebouwd. De romantiek voor Rose kwam iets meer uit de lucht vallen en had niet per se gehoeven. Met de diversiteit zit het verder ook goed: mensen van verschillende achtergronden met verschillende seksualiteiten en genderidentiteiten. Top!
Een slechterik ‘you love to hate’
Eén van de dingen die de moord zo interessant maakt, is dat het slachtoffer iemand is waar (bijna) iedereen een hekel aan had. Dit wordt je als lezer niet alleen verteld, maar ook getoond. De wetenschapper spreekt Finn bijvoorbeeld heel vervelend aan op het feit dat Finn een transman is. Kwader kun je de aanwezigen niet krijgen. Logisch dat Rose een klap uitdeelt (al is geweld natuurlijk nooit het antwoord). De wetenschapper liegt, bedriegt, gokt en maakt belachelijk. Iedereen heeft dus een motief! Supergoed gedaan.
Death on Ice is een prima spannend moordmysterie
Wat ik zelf vervelend vind aan moordmysteries, is dat je vaak niet helemaal zelf kunt bedenken wat er gebeurd is. Dan blijkt iemand toch niet dood te zijn of een verre nicht te zijn van een belangrijk personage. Ja, dan vallen alle puzzelstukjes ineens op z’n plek. Ik vind het lastig om te bepalen in hoeverre je het mysterie van Death on Ice zelf kunt ontrafelen. Als je scherp bent en een beetje onderzoek doet naar woorden die je niet kent, kom je er misschien wel uit. Een prima spannend boek dat je meesleept, zodra je er eenmaal in zit. Ik kijk uit naar meer boeken van deze auteur!
Goed
- Veel diversiteit
- Goeie slechterik
- Meeslepend
- Spannend
Niet zo
- Overbodig complexe schrijfstijl
- Te veel personages
