Dat het niet zo goed gaat met het MCU, dat weten we intussen wel. Behalve Guardians 3 zijn vrijwel alle recente films minder goed ontvangen. Ook het tempo waarop Marvel met series komt, is veel te hoog. Casual fans weten niet meer waar ze moeten beginnen en je moet wel vrijwel alles gekeken hebben om de verhaallijn te kunnen volgen. De meeste recente serie in de reeks is Secret Invasion, waarin Samuel L. Jackson zijn rol als Nick Fury wederom op zich neemt. Een serie met een interessant concept, maar eentje die zijn potentie helaas niet waar weer te maken. En dat is jammer, want Marvel had eigenlijk wel weer een hit nodig.
Waar gaat Secret Invasion over?
Nick Fury (Jackson) keert weer terug naar de aarde nadat blijkt dat er een opstand is onder de Skrulls. De aliens kunnen menselijke gedaantes overnemen en hebben belangrijke machtsposities geïnfiltreerd. Het is aan Fury en zijn Skrull-bondgenoot Talos (Ben Mendelsohn) om rebellenleider Gravik (Kingsley Ben-Adir) te stoppen. Daarbij krijgen ze hulp van een aantal bondgenoten, zoals Talos’ dochter G’iah (Emilia Clarke), maar de vraag is nog altijd: wie kunnen ze vertrouwen?
Toffe momenten maar geen hoog niveau
Secret Invasion is niet perse een slechte serie. Er zitten namelijk veel goede momenten in waardoor je zelfs even op het puntje van je stoel gaat zitten en je afvraagt of dit zojuist nu echt is gebeurd. De vechtscenes zijn prima en er is ook genoeg actie. Het probleem is alleen dat voor een thriller waarin de vraag is wie er te vertrouwen is, het antwoord al vrij snel duidelijk is. Secret Invasion probeert op geen enkel moment geheim te houden wie er een Skrull is en wie niet. Daardoor is het spannende element van wie wel te vertrouwen is of juist niet helemaal weg. Hierdoor voelt het eigenlijk nooit alsof de wereld echt in gevaar is. En dat terwijl de rebellen juist alle mensen willen uitroeien.
Als er geen gevechten gaande zijn, krijgen we vooral veel achtergrondinformatie en redenen waarom Gravik zo wanhopig op zoek is naar een planeet voor zijn volk. In eerste instantie lijkt zijn doel heel nobel en begrijpelijk, maar gedurende de serie vervalt hij in het zijn van een standaard Marvel slechterik. Ben-Adir geeft een goede performance, zeker als hij tegenover Jacksons Fury staat, maar het personage zelf is niet interessant genoeg geschreven en heeft weinig diepgang.
De cast doet zijn best
Alleen Fury heeft enige diepgang. Hij moet zijn weg zien te vinden in een post-blip wereld en het is duidelijk dat hij een gebroken man is. Helaas hebben de personages om hem heen weinig diepgang. Zo is er een verhaallijn over zijn moeilijke relatie met zijn vrouw Priscilla (Charlayne Woodard), maar altijd gaat het weer over de persoonlijke worstelingen van Fury en zijn personages er enkel om zijn verhaal verder te brengen. Gelukkig heeft Jackson wel een goede tegenspeler aan Mendelsohn, die toch enige dynamiek weet te brengen als Talos.
Een van de meest interessante personages had G’iah moeten zijn. De dochten van Talos, gespeeld door Emilia Clark, heeft de meest gevaarlijke taak. Ze is namelijk aangesloten bij de rebellen, maar bespioneert hen om informatie door te geven aan haar vader. Zelfs als het erop lijkt dat ze gepakt gaat worden, zijn er eigenlijk amper consequenties. Het is in principe heel Secret Invasion samengevat. Er mag dan wel een dreiging zijn, maar op geen enkel moment voelt de dreiging echt of spannend aan.
Conclusie
Het is jammer dat Secret Invasion bijna een echt goede serie is, maar het potentieel toch niet waar weet te maken. Jackson en de rest van de cast doen hun uiterste best, maar het materiaal vervalt toch weer in dat van een standaard spionage-serie die we al zo vaak hebben gezien, alleen dan met aliens. Hopelijk weet het MCU toch snel weer een kwalitatief betere serie af te leveren. De toekomst van de MCU hangt ervan af.