Iedereen kent Pamela Anderson. De blonde bombshell is naast model ook vooral bekend van haar acteerwerk in de serie Baywatch. Er zijn veel mensen die haar de Marilyn Monroe van onze tijd noemen. In het einde van de jaren ’90 was Pamela een van de meest bekende personen op aarde. Vooral omdat iedereen benieuwd was naar haar leven, zowel de goede momenten als de slechte momenten. Zo lag haar huwelijk met drummer Tommy Lee enorm onder een vergrootglas, vooral toen er een sekstape werd gestolen en uitgebracht. Het is het grootste conflict in de serie Pam & Tommy met Lily James en Sebastian Stan in de hoofdrollen. De serie is echter gemaakt zonder toestemming van Pamela en vertelt een fictioneel verhaal. Na aanmoediging van haar zoon besloot Pamela om zelf haar verhaal te doen in de documentaire Pamela, A Love Story. Het resultaat is een intrigerend portret.
Het echte verhaal
Pamela beschrijft het moment dat haar tape gelekt werd als de ergste tijd in haar leven. Zij en Tommy probeerden nog om in de rechtszaal hun gelijk te krijgen, maar daar werd Pamela met de grond gelijk gemaakt. Ze had haar naakte lichaam al laten zien aan de wereld. Ze moest dan ook niet zeuren dat de tape werd gelekt zonder haar toestemming. Pamela had namelijk geen recht meer op privacy.
Jaren later zorgt de serie Pam & Tommy er wederom voor dat het verhaal van Pamela gebruikt wordt zonder haar toestemming. De makers beweerden wel dat ze een ander narratief neer wilden zetten, maar het werd de zoveelste serie over een blonde bombshell die verkeerd behandeld werd. Een verhaal als deze zou niet nogmaals verteld moeten worden zonder dat de persoon in kwestie er enige zeggenschap over heeft.
Negatieve dingen worden niet benoemd
Natuurlijk is het zo dat als er een documentaire wordt gemaakt waarbij de hoofdpersoon een rol heeft, deze altijd empathisch is naar de hoofdpersoon toe. Dat is bij Pamela, A Love Story niet anders. Pamela wordt neergezet als een sympathieke vrouw die altijd in de liefde is blijven geloven. Na haar huwelijk met Tommy, over wie ze zegt dat hij de enige is waar ze ooit van heeft gehouden, trouwde ze nog vijf keer. Als er al iets negatiefs te melden is, wordt daar snel overheen gepraat. Zo had Pamela connecties met Putin, maar alleen voor een anti-bont campagne. Haar relatie met Julian Assange werd heel kort benoemd. Maar haar commentaar op de #MeToo beweging (Ze zei dat de slachtoffers hadden moeten weten dat dit zou gebeuren) wordt helemaal niet benoemd.
Wat de documentaire echter goed maakt is het feit dat Pamela haar eigen verhaal kan vertellen. Een serie als Pam & Tommy droeg niets bij aan de discussie over misogynie, maar gebruikte het oude schandaal om kijkers te trekken. Pamela vertelt over haar moeilijke jeugd. Ze had weinig leuke herinneringen en ze werd zelfs verkracht. Op het moment dat ze model mocht staan voor Playboy was dat dan ook niet iets wat schaamte meebracht. Het zorgde ervoor dat ze vrij was. Het is interessant om haar kant van het verhaal te horen. Zeker aangezien ze in die tijd als het domme blondje werd gezien.
Privébeelden
De documentaire laat veel privébeelden zien van het leven van Pamela. Vooral in haar tijd met Tommy werd alles opgenomen. Het enige verschil is dat Pamela nu zelf de keuze heeft gemaakt om deze beelden te delen. Pamela, A Love Story zorgt ervoor dat kijkers met een hernieuwde blik naar haar kijken. Van haar kindertijd tot aan haar debuut op Broadway, alles wordt in de documentaire getoond. Hierdoor ontstaat een vollediger beeld van Pamela Anderson, zonder natuurlijk de controverses te benoemen.
Conclusie
Voor Pamela is deze documentaire een uitkomst. Ze werd keer op keer gedwongen om haar trauma’s te herbeleven. Eerst door het lekken van de tape en daarna door de serie. Pamela, A Love Story herinnert ons er wederom aan dat zelfs bekendheden toch echt mensen zijn en zij ook recht hebben om hun eigen verhaal te vertellen. Hopelijk is dit de start van meer documentaires waarin vrouwen hun eigen verhaal mogen vertellen.
Pamela, A Love Story is te bekijken op Netflix.