Waar het licht is – prachtig boek met zwaar thema
Waar het licht is vertelt het verhaal van twee tieners die om hun eigen redenen moeite hebben met het leven. Ze ontmoeten elkaar bovenop de kloktoren van hun school, waar ze niet om een leuke reden omhoog zijn geklommen… Theodore Finch is de ‘rare’ jongen, Violet Markey was ooit super populair maar wordt nu gezien als fragiel meisje. Allebei hebben ze fikse mentale problemen. Wie er nou wie redt bovenop die toren doet er niet toe; belangrijk is dat ze allebei heelhuids weer beneden komen. Dat is de start van een bijzondere vriendschap tussen twee gebroken tieners. Maar sommige problemen kunnen niet makkelijk opgelost worden…
Jennifer Niven heeft heel lastige onderwerpen heel mooi beschreven in Waar Het Licht Is: dood, depressie en zelfmoord. Het is waanzinnig te zien hoe krachtig haar woorden en verhaal zijn; en nergens wordt het ongeloofwaardig of zoetsappig. Het is niet alleen goed geschreven, het is ook heel ‘echt’ en heel krachtig. Het is goed dat er een YA is over zulke moeilijke onderwerpen, want heel veel mensen krijgen hier mee te maken. Zelfs het nawoord is heel waardevol en toont bovendien waarom Niven dit thema zo goed begrijpt. Waar het licht is is de vertaling van All The Bright Places.
Waar het licht is plot
Dit is de flaptekst van Waar het licht is:
Theodore Finch is gefascineerd door de dood en wil een einde aan zijn leven maken, maar elke keer gebeurt er iets waardoor hij het toch niet doet.
Violet Markey telt de dagen af tot haar diploma-uitreiking, zodat ze het bekrompen stadje waar ze opgroeit voorgoed achter zich kan laten en niet langer geconfronteerd hoeft te worden met de pijnlijke herinneringen aan haar gestorven zus.
Wanneer Finch en Violet elkaar op de rand van de hoge klokkentoren op school ontmoeten, is het niet helemaal duidelijk wie wie redt. Maar vanaf dat moment groeit er iets van vriendschap tussen hen. Langzaam maar zeker geven ze hun geheimen aan elkaar prijs: Violet ontdekt dat Finch niet de enge freak is waar iedereen hem voor houdt en Finch leert Violet weer van het leven te houden. Violet bewaart Finch’ geheim angstvallig, maar kent zij wel al zijn geheimen?
Theodore Finch
Ik denk dat Finch een van de best geschreven YA personages ooit is. Er zit zoveel diepgang, emotie en persoonlijkheid in Finch. De helft van het boek is vanuit zijn oogpunt geschreven. De andere hoofdstukken zijn voor rekening van Violet. We leren als lezer Finch kennen op zijn zesde dag van ‘wakker zijn’. Het is vanaf het begin heel duidelijk dat Finch met zichzelf in de knoop ligt. Hij is daarnaast gefascineerd door de dood/dood gaan/zelfmoord. Later wordt duidelijk dat Finch manisch depressief is. Dankzij zijn levenservaring kan hij Violet helpen om met de tragische dood van haar oudere zus om te gaan. Ik heb echt geen woorden voor hoe fantastisch het personage Finch is.
Helaas is Waar het licht is wel een beetje voorspelbaar. Zelfs als je de flaptekst leest, krijg je al een naar gevoel. Ik had het gevoel dat er een bepaald iets zou gebeuren, en dat gebeurde ook (hoewel het boek al wat ouder is, probeer ik toch geen spoilers te geven). Kijk, het boek is niet voorspelbaar op een manier van ‘Het was mejuffrouw Scarlett in de keuken met de kettingzaag’. Het is een bepaald gevoel dat door het hele verhaal heen zit. Maar met zulke lastige thema’s is het niet gek dat het geen supervrolijk boek is.
De filmrechten zijn inmiddels verkocht en onlangs zijn de opnames voor de film All The Bright Places gestart. Al heel lang was bekend dat Elle Fanning de rol van Violet op zich zou nemen. Het casten van Finch bleek een stuk lastiger. Maar na een heel lange zoektocht werd hij gevonden: de nog relatief onbekende Justice Smith speelt Finch. Je kunt de Instagram account van Jennifer Niven volgen voor veel updates over de film.
We herinneren momenten
Deze review kan dit boek geen eer aan doen. Het is een boek dat draait om twee geweldige personages en een mooi plot. Als je Waar het licht is nog niet hebt gelezen, moet je deze zeker op je wensenlijst zetten. Maar, zorg er wel voor dat je weet waar je aan begint. Dit is geen vrolijk boek en het zal je tot tranen brengen. Het is en blijft een zwaar onderwerp. Laten we daarom eindigen met een van de vele mooie quotes uit dit mooie boek:
We herinneren ons geen dagen, we herinneren ons momenten.
Waar het licht is
Heftig maar zó mooi
Laat een reactie achter