Iedereen heeft er wel eens van gedroomd. Je favoriete acteur of actrice die spontaan verliefd op je zou worden als ze je zouden zien. Het was het scenario van de klassieker Notting Hill en dat was ongetwijfeld de inspiratiebron voor Netflix’ nieuwe romcom French Lover. Omar Sy schittert samen met Sara Giraudeau in een film die vermaakt, maar vrijwel onmiddellijk weer uit je geheugen verdwijnt nadat de credits over het beeld heen rollen.

Waar gaat French Lover over?
Abel Camara (Omar Sy) is een Franse superster en notoire playboy. Hij moet leren omgaan met een crisis nadat zijn ex hem publiekelijk dumpt voor een andere man, vlak voor de premiere van zijn nieuwe blockbuster. Hij is niet bijzonder vrolijk als hij een bar bezoekt in Parijs. Daar heeft hij een onprettige eerste ontmoeting met serveerster Marion (Sara Giraudeau). Ook zij heeft haar eigen problemen, met een scheiding op de loer en de noodzaak genoeg geld te verdienen om haar appartement te behouden. Marion besluit meteen te stoppen. Abel voelt zich schuldig en belooft het goed te maken met haar. Dit verloopt echter anders dan gepland.
Je krijgt precies wat je verwacht
Het is moeilijk om een film als Notting Hill te evenaren, dus verwacht niet dat French Lover dat gaat lukken. Je krijgt eigenlijk precies wat je ervan verwacht; een simpele romcom die niet pretendeert iets anders te zijn. Verwacht geen seksistische grappen of te dramatische plotwendingen. Het verhaal draait om de twee hoofdpersonen en die moeten en zullen chemie met elkaar hebben. Die chemie die mist echter wel een beetje tussen Sy en Giraudeau, maar alsnog is de film licht vermakelijk.
Sy is de reddende factor die French Lover enigszins te kijken maakt. De acteur staat natuurlijk bekend om zijn charme en million dollar smile. Het voelt alsof Sy een overdreven versie van zichzelf speelt en zo ons een blik laat werpen in de wereld van de Franse cinema en alle drama die daarbij komt kijken. Giraudeau zorgt ervoor dat het verhaal blijft staan door haar nuchtere kijk op het glamoureuze wereldje. Maar toch mist er iets.
Wellicht dat het de veelgebruikte tropes zijn die wederom gebruikt worden, zoals jaloerse exen die toch weer aandacht opeisen. Er zijn bijrollen die eigenlijk totaal niet relevant zijn voor het verhaal, simpelweg omdat ze niet op de juiste manier gebruikt worden. Wat dat betreft krijgen we geen goede inkijk in het chaotische wereldje van het perspectief van een buitenstaander.

Gemiste kansen
Plot holes daargelaten vraagt French Lover ook van ons als kijker om teveel te geloven in de toevalligheden die plaatsvinden. Het is alsof er een lijstje wordt bijgehouden met wat er allemaal in een romcom zou moeten zitten en deze wordt zodanig afgevinkt. Dit zorgt ervoor dat de film weinig eigen identiteit heeft en een kopie is van succesvollere iteraties van hetzelfde verhaal. Daarnaast worden interessante verhaallijnen, zoals de rivaliteit tussen Abel en een andere acteur, die toevallig ook zijn ex-vriendin heeft afgepakt, al snel weer vergeten. Dat is jammer, want juist dat had de film zoveel interessanter kunnen maken.
Conclusie
French Lover is een romcom die prima is om een keertje te kijken, maar daarna snel te vergeten. De film mist enige originaliteit en weet de aandacht niet genoeg vast te houden om memorabel te zijn en te blijven.

