Stalking Jack the Ripper heb ik tweedehands gekocht op basis van de titel en cover. Onder het mom van ‘als ik toch een tweedehands boek bestel, kan ik net zo goed kijken of ik nog meer van die persoon wil hebben zodat de verzendkosten meer in verhouding zijn’. Ik had dus niet al te hoge verwachtingen. Toen ging ik de achterkant van het boek lezen. “I was the girl who loved the Ripper.” Oh jeez, hier komt een voorspelbare romance over een meisje die alles van haar love interest goedpraat. Daar had ik eigenlijk geen trek ik, maar ik heb toch doorgezet. En daar ben ik eigenlijk wel blij mee, want Stalking Jack the Ripper mag stiekem op mijn guilty pleasure lijstje.
Waar gaat Stalking Jack the Ripper over?
Stalking Jack the Ripper is a deliciously creepy horror novel with a storyline inspired by the Ripper murders. Unexpected, blood-chilling conclusion included! Seventeen-year-old Audrey Rose Wadsworth was born a lord’s daughter, with a life of wealth and privilege stretched out before her. But between the social teas and silk dress fittings, she leads a forbidden secret life. Against her stern fathers wishes and society’s expectations, Audrey often slips away to her uncle’s laboratory to study the gruesome practice of forensic medicine. When her work on a string of savagely killed corpses drags Audrey into the investigation of a serial murderer, her search for answers brings her close to her own sheltered world…
Zelf zou ik dit boek zeker geen horror noemen en de ‘blood-chilling’ conclusion viel naar mijn smaak ook wel mee. Het hangt vooral van je verwachtingen en voorkeuren af. Als je een horrorfan bent, is Stalking Jack the Ripper waarschijnlijk veel te mild. Als je eigenlijk alleen luchtige boeken of romance leest bijvoorbeeld, kan het wel heftig zijn.
Spoilers: Stalking Jack the Ripper was een stuk minder voorspelbaar dan ik verwachtte
Op basis van wat er op de achterkant van mijn exemplaar stond, had ik verwacht dat Audrey Rose verliefd zou worden op Jack the Ripper. Het leek me een boek zonder al te veel diepgang en juist daarom was ik verrast dat dit niet het geval was.
He murdered women in cold blood. He terrorized an entire city. He taunted those of us who hunted him down. But despite all these horrors, in the end, I could not deny it. I was the girl who loved the Ripper.
Veel lezers wisten in hoofdstuk twee al wie de dader was, wat volgens mij ook prima kan als je een meer kritische mindset hebt dan ik had. Als je niet nóg meer spoilers wilt dan dit, moet je de volgende alinea zeker niet lezen. Je bent gewaarschuwd.
Het hele boek lang twijfelt Audrey Rose of Jack the Ripper haar oom, haar vader, een politieagent (soort van love interest?) of Thomas (love interest) is. Het is dus best wel logisch dat het niet een van hen is om echt een plotwending te zijn. Dan blijven er weinig mensen over die het wel kunnen zijn, dus ja het is makkelijk te ontrafelen als je niet zo lui leest als ik haha.
Meer spoilers: De doelgroep van Stalking Jack the Ripper
Deze vond ik lastig. Aan de ene kant wordt het boek neergezet als horror, terwijl het wel gewoon een YA is met veel romantiek erin. De hoofdpersoon is af en toe irritant naïef en overdreven emotioneel, maar dat hoort ook bij haar leeftijd. Mocht je bang zijn dat ik de ontknoping spoil, sla de volgende zinnen dan over. Lees verder bij de volgende alinea.
Voor fans van… (spoilers voor de ontknoping)
Stalking Jack the Ripper valt denk ik goed in de smaak voor fans van Frankenstein en Psycho of Bates Motel. Als je daar bekend mee bent, is de ontknoping wel een beetje cliché helaas, zeker als je al gewowed bent door het feit dat Audrey Rose niet écht verliefd is op Jack the Ripper. Dan verwacht je gewoon meer van het einde. Aan de andere kant, ik heb zoals gezegd gelezen dat mensen in hoofdstuk 2 al wisten wie de dader was. Daarnaast stonden in weer andere recensies dat mensen hoopten op een Jane the Ripper twist. Dat zou ook supertof zijn geweest, maar helaas.
Voor fans van Sherlock Holmes
Invloeden van Sherlock Holmes zijn ook zeker terug te vinden in Stalking Jack the Ripper. Het is een boek dat je niet te serieus moet nemen en dan is het best een luchtige read (ondanks het onderwerp). De schrijfstijl leest lekker weg en is prachtig. Het verhaal is spannend en entertaining, als je er niet te veel bij stilstaat dat het een reeks vreselijke moorden reduceert tot een raadsel dat opgelost moet worden door een tiener of gewoon een spannend avontuurtje.
Stalking Jack the Ripper had wel minder cringy gekund
In het begin van Stalking Jack the Ripper ligt er ontzettend veel nadruk op ‘ik vind lijken interessant, maar het is zo morbide, maar het is zo interessant, maar het is zo morbide’. Daarnaast wordt er het hele verhaal lang op gehamerd dat Audrey Rose niet dezelfde rechten heeft als mannen. Het boek probeert feministisch te zijn, maar slaagt daar niet echt in.
Verder is er een poging tot diversiteit gewaagd, maar volgens mij is het overgrote deel van alle personages alsnog blank en hetero. Audrey Rose heeft een Indische moeder (overleden), maar van die cultuur zie je weinig terug. De ‘knikjes’ naar diversiteit die wel in Stalking Jack the Ripper terugkomen, voelen door het gebrek aan diepgang gimmicky. Plus: het meisje op de cover is wel echt heel erg blank…
De romantiek was oké voor een luchtige read, maar het was basic, voorspelbaar en zeker aan het einde ging het cringy snel. Audrey, je bent een tiener, doe rustig. Mocht je cringe bingo willen spelen: ‘I’m not like other girls’ is ook aanwezig. Oh en ik cringede van het medium. Ik snap dat hij een rol speelde in de echte moorden, maar hij had voor Stalking Jack the Ripper niet echt toegevoegde waarde in mijn ogen.
Kortom: Geen goed boek, maar wel een lekkere guilty pleasure
Juist vanwege mijn lage verwachtingen, de prettige schrijfstijl en de spanning las Stalking Jack the Ripper heerlijk weg. Dit zou voor mij een ideaal boek zijn om me uit een readingslump te halen. Ondanks alle dingen die mis zijn met het verhaal, ben ik bang dat ik het tweede boek ga kopen… Guilty pleasure, check.
