Als je The Queen’s Gambit nog niet gezien hebt, dan ben je een van de weinigen. Deze Netflix serie heeft namelijk heel wat records gebroken. In de eerste weken werd de serie wereldwijd maar liefst 62 miljoen keer gestreamd. Dat is een succes dat zelfs Netflix niet aan zag komen. Een terecht succes als je het mij vraagt, want deze serie is echt ontzettend fijn om naar te kijken. Zowel door de prachtige styling, de setting van de jaren ‘50, de krachtige personages en prachtige filmische beelden. Gaat dat zien!

Waar gaat The Queen’s Gambit over?

The Queen’s Gambit gaat over Beth Harmon. Een weesmeisje dat leeft in de jaren ‘50 in een nogal dubieus weeshuis. Al lijkt de serie te suggereren dat het de normaalste zaak van de wereld is in die tijd. Kinderen krijgen er drugs toegediend en moeten in het gareel blijven lopen. Beth is duidelijk een slimmerd en verveelt zich een beetje op school. Ze dwaalt door het gebouw en komt in de eerste aflevering de conciërge tegen in de kelder (dit is minder dubieus dan het nu klinkt). Die zit met zichzelf te schaken. Ze is nieuwsgierig en schuift aan. Daar ontdekt de conciërge dat dit meisje een schaakgenie is en vanaf daar gaat het verhaal lopen. Niet zonder de gebruikelijke horten en stoten natuurlijk, want dat zou saai zijn. Beth is nogal verslavingsgevoelig en worstelt tussen haar successen door met haar honger naar alcohol en pillen.

Krachtige personages

De krachtige personages zijn zonder twijfel de reden van het succes van deze serie. Je kunt niet anders dan verliefd worden op Beth. Of eigenlijk ontwikkel je al vrij snel moederliefde voor haar. Vooral omdat ze een gebrek heeft aan een moederfiguur in haar leven. Maar ook de andere personages worden echt goed neergezet. Het zijn allemaal bijzondere figuren met een verhaal. Mensen die hun hele leven al de vreemde eend in de bijt zijn. De een omarmt dat gegeven, de ander probeert daar juist heel hard tegen te vechten. De menselijkheid staat hierbij centraal: iedereen maakt fouten. De een grotere fouten dan de ander, maar dat maakt hen niet minder mens. Het is geen serie met good guys of bad guys. Wel een serie vol met karakters waar je naarmate de afleveringen voorbij komen, je meer van gaat houden.

Super stylisch

Iedereen die van mode houdt wil de kledingkast van Beth hebben. Gewoon één op één overnemen en laten verschepen naar Nederland. En ook als je niet van mode houdt of totaal niet het figuur hebt voor de prachtige jurken waar actrice Anya Taylor-Joy zich in mag kleden. Ook dan wil je deze jurken hebben. In elk shot ziet ze er prachtig uit. Zelfs als ze helemaal naar de tering is, is ze nog tot in de puntjes gestyled. ‘Komt niet heel geloofwaardig over’, hoor ik je nu denken. Ja, toch wel. En dat is precies wat ze zo ontzettend knap hebben gedaan in deze serie!

Schaak technisch correct

Ik ben zelf alles behalve een schaker, dus ik kan je niets inhoudelijks vertellen over de schaakspellen die voorkomen in deze serie. Wat ik wel weet is dat je deze serie op elk moment kan pauzeren en dat het schaakbord van dat moment klopt. Dat is het niveau van detail waar ze aandacht aan hebben besteed in deze film. Dat is waarom schaakliefhebbers deze serie ook de hemel in prijzen. Maar deze aandacht voor detail zie je in meer dingen. Het speelt zich af in de jaren ‘50, midden in de koude oorlog. En schaken (zo blijkt) is een nationale Russische sport. Ook met deze politiek gevoeligheden spelen ze in deze serie. Je voelt de spanning. De politieke spanning, de spanning van het schaakspel en de spanningen die de personages voelen tijdens alle situaties waar hun leven hen insmijt. Alles klopt.

Onverwacht success

Scott Frank is de man achter The Queen’s Gambit. Hij heeft ook al series gemaakt zoals Godless, dus hij was al een bekende van Netflix. Hij was gefascineerd door het boek The Queen’s Gambit van Walter Tevis. Sinds hij het gelezen heeft wilde hij er al een film van maken. Maar hij kreeg het verhaal maar niet gesleten bij investeerders. Want hoe verkoop je een verhaal over een schaakgenie uit de jaren ‘50. En nog een vrouw ook! Wie wil daar nu naar kijken?! Doordat Godless een redelijk succes was, had Netflix wel vertrouwen in hem. Maar ook Netflix dacht dat dit een serie voor een klein publiek zou worden. Hij mocht de serie maken, maar dan wel met maar de helft van het budget wat hij voor Godless kreeg. En dat vond hij prima, want ook hij had verwacht dat het echt een niche serie zou worden. Niets is minder waar natuurlijk, want al in de eerste paar weken werd de serie meer dan 62 miljoen keer gestreamd. Niemand had dit verwacht. Netflix niet, de makers niet, de kijkers niet. En toch gebeurde het. En terecht, want de serie is echt meer dan prachtig!