M. Night Shyamalan heeft al een heel aantal films op zijn naam staan, niet allemaal even goed, maar met een paar uitblinkers is dit een regisseur om in de gaten te houden. Hij staat er inmiddels niet meer alleen voor. Twee van zijn dochters zijn in zijn voetstappen aan het treden, met de door Ishana Night Shyamalan geregisseerd film The Watchers die in juni uitkwam. En dit keer is niet alleen M. zelf op het witte doek te spotten. Zijn oudste dochter Saleka straalt naast hem als geliefde popartiest in zijn nieuwste film Trap. Een succesvolle popartiest in een thriller/mystery film, hoe zit dat precies? Daar vertellen we je meer over.
Waar gaat Trap over?
Cooper (Josh Hartnett) gaat met zijn tienerdochter naar het concert van de artieste Lady Raven (Saleka). Tijdens het concert bemerkt hij een grote aanwezigheid van politie die de seriemoordenaar genaamd Butcher in de val wil lokken. De autoriteiten hebben namelijk vernomen dat hij op deze locatie slachtoffers wil maken.
Promotie voor de Shyamalans
Het concert waar Cooper met zijn dochter Riley naartoe gaat is van Lady Raven (Saleka Shyamalan). In het begin zijn er dan ook erg veel beelden van Saleka op het podium, die haar eigen nummers zingt. De sfeer van het concert is op zich goed neergezet, maar de eerste helft van de film leek bijna een promotievideo voor Shyamalans oudste dochter. De nummer zijn namelijk echt door haar gezongen, maar het voelde heel tegenstrijdig met de rest van de film. Hoewel de context waarin deze film zich afspeelt wel enigszins origineel is, is de uitwerking ervan wat minder.
Een Trap voor The Butcher
Vanaf het begin is duidelijk dat er extra beveiligingsmaatregelen zijn getroffen en al snel wordt duidelijk waarom: om The Butcher in de val te lokken. Na het kijken van de trailer weet je eigenlijk al dat Cooper The Butcher is, dus wat dat betreft zijn er weinig verrassingen. Terwijl het concert van Lady Raven voortzet, begint Cooper zijn zoektocht naar een mogelijke uitgang en ontsnapping. De momenten waarop hij zijn dochter dan alleen laat bij het concert voelen gekunsteld en geforceerd. Wie laat zijn 12-jarige dochter in zo’n groot publiek nou alleen? Maar dat is niet het enige dat niet helemaal lekker voelde.
Matig acteerwerk
De scènes waarin Cooper switcht tussen zijn rol als vader en zijn rol als The Butcher zijn ook niet echt spraakmakend. Zijn gezichtsuitdrukkingen veranderen, maar voelen gekunsteld. En dat gaat bijna heel de film zo door. Daarnaast is de manier waarop hij zo ‘onopvallend’ mogelijk dingen onderneemt en onderzoekt juist extra opvallend. Als je zijn gedrag vergelijkt met dat van de menigte is het een raadsel hoe zo ontzettend veel security guards hem er niet meteen hebben uitgepikt. Af en toe wordt er een hint gegeven naar hoe een persoon zo geworden kan zijn. Het lijkt er dan op dat er wat meer achtergrond informatie naar voren komt, maar dat wordt eigenlijk verder niet uitgediept.
De tweede helft van Trap wellicht iets beter
Wanneer het concert achter ons wordt gelaten, keert de geloofwaardigheid helaas niet terug. Dat nemen we dan maar even voor lief. Lady Raven krijgt nog meer schermtijd en gaat van zangkunsten over op het showen van haar acteerwerk. Nou moet ik toegeven dat haar vastberadenheid en angst misschien wel nog wat beter waren dan de gespleten persoonlijkheid van Hartnett. Ook Ariel Donoghue, die Coopers dochter speelt, heeft haar acteerwerk wat beter onder de knie. Er is iets meer sprake van spanning en onverwachte gebeurtenissen. Heel even is er hoop dat er tóch nog een of twee onverwachte plotwending plaats zullen vinden, maar dat was voornamelijk valse hoop.
Conclusie
Trap is een ongeloofwaardige thriller, die meer aanvoelt als een promotiefilm voor de Shyamalan familie. Het acteerwerk is niet wat het had kunnen zijn. En hoewel de setting origineel is en er af en toe sprake is van wat spanning, valt het geheel best wel tegen.