Een goede thriller kan ervoor zorgen dat je met een ongemakkelijk gevoel gaat slapen. Zeker als we kijken naar de huidige staat van de wereld. Een grootschalige cyberattack zoals plaatsvindt in de nieuwe Netflix serie Zero Day lijkt niet eens zo ver weg. Het doet ons realiseren dat we eigenlijk wel heel erg fragiel zijn. Het is een plot dat de legendarische acteur Robert De Niro genoeg aansprak om er zijn tv-debuut mee te maken. Je zou dan verwachten dat het wel een prima verhaal moet zijn. Helaas blijft Zero Day amper overeind staan.

Waar gaat Zero Day over?
Een cyberaanval op Amerikaans grondgebied zorgt voor veel doden en vernieling. Deze zero day zorgt voor angst bij de burgers. Oud-president George Mullen (Robert De Niro) wordt ingehuurd om een taskforce te leiden om de daders te pakken te krijgen. Hij wordt echter tegengewerkt en vreemde gezondheidsproblemen lijken ook hun tol te eisen.
Fantastische acteurs, matig plot
Aan de acteurs ligt het niet dat Zero Day zijn potentieel niet weet waar te maken. Netflix heeft naast De Niro ook andere grote namen weten te strikken zoals Angela Basset, Jesse Plemons en Lizzy Kaplan. Allemaal fantastische acteurs die ook erg hun best doen om wat te maken van het verhaal. Helaas is dat niet goed genoeg. Na het begin van de eerste aflevering, waarin de cyberaanval plaatsvindt, gaat het snel bergafwaarts met het verhaal.
Er worden veel interessante verhaallijnen gestart, maar deze worden nooit goed uitgewerkt of vrij snel afgewikkeld om naar het volgende punt te gaan. Het concept van de serie is duidelijk en zou interessant kunnen zijn. Er worden veel knipogen gegeven naar de echte wereld en de huidige situatie waarin we verkeren. Je realiseert je dit als kijker, maar het is niet genoeg om je aandacht vast te blijven houden. Het lijkt er ook sterk op dat in deze serie er niemand is die eigenlijk weet hoe zo’n cyberaanval werkt en hoe dit gestopt moet worden. Op zich wel handig als je onderdeel bent van een taskforce.
In de serie horen we constant dat de aanval veel invloed heeft gehad op de natie. Maar de makers prefereren een tell don’t show aanpak. We zien namelijk amper hoe het invloed heeft gehad op Amerika. Behalve de scènes in het begin van de serie, is het vooral gepraat over hoe erg het allemaal is en dat er drastische maatregelen genomen moeten worden. Maar als we moeten afgaan op wat we te zien krijgen, dan lijkt het allemaal wel mee te vallen aan de andere kant van de oceaan.

Conclusie
Zero Day is een serie die potentie had, maar de uitwerking is te lui om een echt goede serie te zijn. De acteurs maken veel goed, maar niet genoeg om je bij de les te houden. Het is jammer dat De Niro’s televisiedebuut niet spectaculairder is, maar helaas kun je niet altijd zes gooien. Zero Day is niet perse een must-watch.