Recensie: Een Van Ons Liegt is een originele YA thriller
Er zijn niet heel veel Young Adult ‘wie heeft het gedaan’ boeken (in het Engels ook wel een ‘whodunit’). Toch komen er de laatste tijd steeds meer van dit soort thrillers uit. 13 Minuten is een goed voorbeeld. En natuurlijk Een Van Ons Liegt van Karen M. McManus. Het gaat over vier tieners die allevier verdacht worden van het vermoorden van een van hun klasgenoten, Simon. De titel zegt het al: één van hen is misschien niet helemaal eerlijk…
Een Van Ons Liegt is uitgegeven door Best of YA en is een vertaling van One Of Us Is Lying.
Dit boek is vertaald door Willeke Lempens.
Waar gaat Een van ons liegt over?
De flaptekst geeft wel weer waar het verhaal over gaat zonder al te veel weg te geven:
De zeventienjarige Simon Kelleher heeft Bayview Highs beruchte roddel-app ontwikkeld.
Hij kondigt groots aan dat hij sappige nieuwe verhalen over vier populaire medescholieren gaat onthullen. Maar dan sterft hij onverwacht voor hun neus.
Bronwyn, Cooper, Addy en Nate – het brein, de atleet, de prinses en de crimineel van de school – zijn het onderwerp van Simons roddels en veranderen in verdachten zodra bekend wordt dat zijn dood geen ongeluk was.
Wie is er te vertrouwen? Wie van hen is schuldig? Ieder van hen heeft iets te verberen. Ieder van hen zou het gedaan kunnen hebben, om te voorkomen dat de roddels op de app onthuld zouden worden. En een van hen liegt.
Het is dus geen spoiler dat Simon dood gaat, het staat zelfs op de flaptekst. Wie zijn moordernaar is, is echter wel een dikke spoiler. Deze recensie van Een Van Ons Liegt is spoilervrij, tot aan het einde. Dan hebben we het over de moordenaar van Simon. Maar geen zorgen: we geven bijtijds aan wanneer je moet stoppen met lezen als je dat nog niet wilt weten!
The Breakfast Club gemixt met wat CSI
Het is niet moeilijk om te zien waar McManus haar inspiratie vandaan heeft gehaald. De omschrijving van de vier hoofdpersonages (brein, atleet, prinses, crimineel) zegt al genoeg: dit zouden zo de hoofdrolspelers van The Breakfast Club kunnen zijn! Met die inspiratiebron is helemaal niets mis, aangezien The Breakfast Club toch wel een van de beste tienerfilms ooit is. Ik kan die film echt iedere keer weer herkijken zodra hij weer eens op TV is. McManus heeft op Goodreads ook laten weten dat dit inderdaad een grote inspiratiebron voor haar was:
Yes, that was the original inspiration — The Breakfast Club with a criminal twist. I’ve always been interested in the concept of different types of people being brought together and having to interact with one another, and thought that adding a mystery would raise the stakes in an interesting way.
Alle vier de hoofdpersonages hebben hun eigen hoofdstukken die vanuit hun oogpunt geschreven zijn. Zo leer je ze binnen de kortste tijd beter kennen. Vanaf de moord (of eigenlijk al wel daar voor) zul je je een CSI-detective wanen. Net als de hoofdpersonages zul je als lezer supergraag willen weten wie Simon heeft vermoord, en op wie de titel van het boek slaat. Ik heb meerdere keren teruggebladerd om te kijken of ik geen hints had gemist. Omdat je zo graag wilt weten wie nou Simon’s moordenaar is, leest dit boek echt supersnel weg. Het is een pageturner. En iedereen zal een keer jouw hoofdverdachte zijn. Het is best ingenieus geschreven namelijk.
Het draait allemaal om de personages
Een boek als Een Van Ons Liegt valt of staat met de hoofdpersonages. En McManus heeft met haar debuut (!!) vier supergave en menselijke personages neergezet. Ze hebben ieder duidelijk een eigen gedachtegang, een eigen manier van praten en doen en zo voelt ieder hoofdstuk weer anders aan. Omdat ze alle vier verdacht zijn (in zowel de ogen van de politie als hun schoolgenoten), zijn Bronwyn, Cooper, Addy en Nate op elkaar aangewezen om de dader te vinden. Ze maken een goed team en vullen elkaar prima aan. Natuurlijk vertrouwen ze elkaar in het begin helemaal niet, maar ze moeten wel samenwerken. Of is dat wel zo handig?
Simon had geheimen verzameld die alle vier de hoofdrolspelers wat zou kosten (denk aan hun reputatie of nog erger). Op die manier wordt het The Breakfast Club, CSI én een beetje Gossip Girl. Het is duidelijk waarom de vier hun geheimen niet willen delen met de buitenwereld, en dat geeft ze alle vier een goed motief om Simon om te leggen. Naarmate het boek vordert, leer je al hun beweegredenen kennen en krijg je ook meer informatie over de vier grote geheimen. En het allerbelangrijkste: je zal alle vier de hoofdpersonages leuk gaan vinden. Dat heeft McManus allemaal heel goed gedaan.
Ik denk dat de ‘bad boy’ Nate voor veel lezers favoriet zal zijn. Ik keek zelf ook het meest uit naar zijn hoofdstukken. Maar ook de andere drie waren leuke personages. Zeker als ze echt gaan samenwerken wordt het allemaal nog interessanter. Want wat houden ze achter? Wat delen ze niet met de anderen? Er vormen vriendschappen en uiteraard is er ook wat romantiek in het boek te vinden. De hoofdpersonages maken het boek het lezen meer dan waard. Dat, en achter de identiteit van de moordenaar komen natuurlijk…
Een Van Ons Liegt – de moordenaar (spoilers vanaf hier, duh)
SPOILER WAARSCHUWING! Dit hoofdstuk vertelt wie de moordenaar van Simon is. Dus stop nu met lezen als je niet gespoilerd wilt worden. Geen grapje. Komt ‘ie: wie is de dader? Wie vermoordde Simon?
OK. Je leest dit nog. Dat betekent dat je ofwel het boek al hebt gelezen, of je bent gewoon echt super nieuwsgierig. De identiteit van de moordenaar was voor mij het grootste minpunt van Een Van Ons Liegt. Tijdens het lezen begon ik langzaamaan van de personages te houden (vooral Bronwyn en Nate) en ik wilde eigenlijk niet dat een van hen de moordenaar zou zijn. Nate stond eigenlijk nooit op mijn verdachtenlijstje want dat was te voor de hand liggend, en bovendien vond ik hem het type er helemaal niet voor. Ook Bronwyn streepte ik al snel weg. Addy en Cooper bleven dus over, en op een gegeven moment wilde ik ook niet meer dat een van hen het had gedaan, zo leuk vond ik ze.
En tóch… toen bleek dat Simon zelf de moordenaar was, was ik teleurgesteld. Ik had nooit voor mogelijk gehouden dat Simon zelfmoord had gepleegd. Achteraf gezien was het wel… logisch maar toch vond ik het een beetje een laffe uitweg. Hoewel, op deze manier konden alle vier de hoofdpersonages wel een happy end krijgen. Ik had het ook niet leuk gevonden als een van hen hierdoor jarenlang de gevangenis in zou moeten. Dus op zich heb ik vrede met het einde, maar niet met het feit dat Simon de moordenaar is. Bovendien: hierdoor klopt de titel van het boek eigenlijk helemaal niet, want geen van hen is aan het liegen over het feit dat ze Simon niet hebben vermoord.
Een van ons liegt
Dit leest als een trein
Laat een reactie achter