Hoe pak je je leven op wanneer je net bent vrijgelaten uit de gevangenis?
Na tien jaar celstraf zet Millie Calloway haar beste beentje voort en is bereid om haar leven te verbeteren. Zonder baan, huis, of sociale connecties, solliciteert ze als huishoudster bij verschillende families. Helaas staat haar criminele verleden niet al te best op haar cv en schrikt het potentiële families af. Totdat ze op een dag aanklopt bij de welvarende familie: The Winchesters.
Nadat Millie kennis heeft gemaakt met de elegante en vriendelijke Nina, verwacht Millie de baan niet te krijgen. Tot verbazing wordt ze toch door Nina gebeld met het nieuws dat Millie per direct als huishoudster kan beginnen. Millie mag zelfs intrekken in het Winchester landhuis, waar ze samen komt te wonen met Nina, haar echtgenote Andrew, en hun dochter Cecelia. Na wat aparte verzoeken en regels ontdekt Millie dat er iets flink mis is met de familie. En dan is er ook nog de mysterieuze (maar erg aantrekkelijke) Italiaanse tuinier.
Over drie boeken volgen we Millie Calloway; huishoudster, crimineel, en moordenaar?
Controversiële personages
De boekomslagen geven al een goede indicatie over de sfeer van de trilogie. Net als Millie, gluurt de lezer achter gesloten deur naar wat er in een huis afspeelt.
‘De Hulp’ is het eerste boek en gaat dus over de familie Winchester. Nina blijkt in eerste instantie erg vriendelijk en begripvol, maar na een paar weken laat ze haar ware aard zien. Ze geeft Millie tegenstrijdige instructies, geeft haar al snel de schuld, en haar humeur kan in een knipoog zo omslaan.
De echtgenote Andrew lijkt het tegenovergestelde van zijn vrouw. Hij is gesloten, afwezig, en bijna nooit thuis. Maar wanneer hij samen met Millie is, verandert hij in de meest charmante, oprechte en charismatische man. Dan is er nog de dochter, Cecelia. Beetje stereotyperend, maar dit kind is verwaand en net zo tegenstrijdig als haar moeder.
Deze controversiële personages maken zowel Millie als de lezer in de war. Het is telkens de vraag wie er de waarheid spreekt en wie liegt. Omdat het boek alleen door Millie’s perspectief is geschreven, maakt dat het lastig om het hele plaatje te zien. Een effectieve tactiek van McFadden om onduidelijkheid te creëren.
Suffe buurt, intrigerende huizen
De volgende boeken blijven in lijn met de schrijfstijl van McFadden. Het is vlot, kort, scherp en misleidend. Er is geen uitgebreide wereldopbouw, wat de focus doet leggen op het verhaal en de personages. Elk boek gaat over een ander familie en zo af en toe gaat Millie de stad in om klusjes uit te voeren. Dat is zo’n beetje wel het meeste wat je aan de setting kan ervaren. Het is ook niet heel bijzonder of vreemd.
De locaties en buurten waar de boeken zich afspelen ‘lijken’ erg normaal en een beetje saai. Het zijn je gewoonlijke welvarende buurten of je locale stadsdorp dat bestaat uit zowel welgestelde huizen als de ‘op-het-punt-van-instorten’ flatgebouwen. Ondanks de saaie buitenwereld, is er voldoende spanning binnenshuis.
Gelukkig speelt genoeg mysterie en geheimen binnen de muren. Met verborgen kamers en kamers die alleen via de buitenkant op slot of open kunnen, maakt dit een onheilspellende achtergrond voor wat er komen gaat. Net als de omgeving zijn de personages zelf ook een mysterie om je hersenen over te kraken. Wat ze doen en zeggen komen niet overeen met wat er werkelijk speelt.
Stukje voor stukje krijgen we steeds wat meer informatie die uiteindelijk leiden naar de waarheid. Niet alleen wat betreft de families, maar ook over Millie zelf komen we steeds meer te weten. Over haar verleden en waarom ze in de gevangenis heeft gezeten. Door de lezer steeds zulke kleine fragmenten te geven, wil je blijven lezen.
Thematiek nog steeds relevant
Het overkoepelende thema in deze trilogie is: huiselijk geweld en sociale ongelijkheid met elementen van misogynie en seksisme. Misschien is dit ook waarom het zo veel lezers aantrekt; we bevinden ons in een maatschappij waarin deze thema’s nog steeds aan de gang zijn helaas.
Het is niet per se een kritiek dat McFadden geeft, eerder een confrontatie met de stand van zaken en de ernst hiervan. Het is zeker niet eenzijdig. Er is niet één onschuldige en één slechterik. Zowel man als vrouw kunnen beiden slachtoffer én dader zijn.
Op het gebied van expliciet geweld, vallen deze boeken nog wel mee. Er zijn enkele scènes waarin je de pijn bijna kan voelen. McFadden zoekt precies de pijngrens op, maar gaat daar niet overheen. Fysiek pijnlijk is het niet per se, psychologisch verwarrend zeker wel.
Enzo?
Enzo wie? Enzo de Italiaanse tuinier; zwijgend, gesloten, charismatische Enzo mag niet ontbreken in deze blog. Al voordat Millie bij de Winchesters intrekt, werkt Enzo met passie in hun tuin. Gevlucht uit zijn thuisland, trekt hij weinig aandacht door zijn gebrek aan Engels. Maar wie stil is, kan het beste geheimen bewaren. En zo is Enzo een soort wildcard in het verhaal.
In het eerste boek waarschuwt hij Millie over de Winchesters. Langzaam maar zeker ontstaat er een bepaalde dynamiek tussen de twee. Zijn rol in het eerste boek is nog een beetje geheimzinnig, met Andrew en Millie die ook al een complexe relatie ontwikkelen. Later in de opvolgende boeken speelt hij een steeds grotere rol en zeker in Millie’s leven. Hun relatie wordt dan ook wel het meest ontwikkeld door de boeken.
Tevens is er een kort verhaal over de twee, dat perfect is voor de winter. Het vult het lange tijdsverschil tussen het tweede boek ‘Wat de Hulp Weet’ en het derde boek ‘De Hulp Ziet Alles’. Je kan het lezen tussen deze twee boeken of daarna. Toen ik dit las had ik een grotere plottwist en wat meer van McFadden’s psychologische thriller stijl verwacht, maar over het algemeen was het meer een soort luchtig verhaal tussen alle verwarren in de andere boeken.
Van Boek naar Scherm
Wegens groots succes wordt ‘De Hulp’ verfilmd met Sydney Sweeney, Amanda Seyfried, en Brandon Sklenar in de hoofdrollen. Pas geleden is de trailer uitgekomen en tot nu toe ziet het er best belovend uit. ‘De Hulp‘ is te zien in de Nederlandse bioscopen begin volgend jaar onder directie van Paul Feig bekend van films als Another Simple Favor (2025), Bridesmaids (2011), en Ghostbusters (2016).
De Hulp
Goed
- Confronterende en relevante thematiek
- Psychologische thriller
- Diepzinnige personages
- Onheilspellend
- Soms onvoorspelbaar
Niet zo
- Oppervlakkige setting
- Zelfde verhaal doorgaande de boeken
- Soms voorspelbaar
- Net niet over de spanningsgrens
