Samen met alle andere Gilmore Girls fans wachtte ik gespannen op de vier nieuwe afleveringen van A Year in the Life. Iedere aflevering behelst een seizoen en duurt maar liefst 1,5 uur – de lengte van een korte speelfim. Om in de stemming te komen herkeek ik zelfs alle seizoenen op Netflix. A Year in the Life zou het 7e en laatste seizoen vast doen vergeten, dat seizoen was zó slecht!
Gilmore Girls-bedenkers Amy Sherman – Palladino en haar echtgenoot Daniel Palladino hadden de serie na seizoen 6 verlaten, dus waarschijnlijk was het laatste seizoen daarom een stuk minder. En ja, A Year in the Life liet me inderdaad seizoen 7 vergeten. Maar alleen maar omdat de nieuwe afleveringen ZO SLECHT waren. Spoilers voor A Year in the Life volgen vanaf hier!
De Palladino’s hebben altijd gezegd dat ze:
1. Niets te maken hadden met het laatste seizoen van de Gilmore Girls
2. Altijd al wisten hoe de serie zou eindigen – met 4 bepaalde woorden
En ja, het laatste seizoen van Gilmore Girls was slecht, maar het einde was op zich best redelijk. Luke en Lorelai waren weer samen én Rory koos haar carrière boven Logan. Vrijwel iedereen had een happy end. En daarom is het misschien wel extra pijnlijk dat deze vier nieuwe afleveringen kwamen: alle groei die de personages hebben meegemaakt, is complete teniet gedaan.
Rory Gilmore, oftewel het bevoorrechte witte meisje
Rory was een van mijn favoriete Gilmore Girls personages. Ze was zo slim en deed alles voor haar journalistieke carrière. Ze zou het zeker gaan maken, geen twijfel mogelijk. Ik vond het fantastisch dat er een kick-ass, slim meisje de hoofdrol speelde. Eentje die haar eigen dromen voor een mogelijk huwelijk zette: ze wees niet voor niets Logan’s aanzoek af. Helaas is er helemaal niets meer van die Rory te vinden in A Year in the Life.
Nee, ze is nu constant aan het zeuren, aan het klagen en aan het zuchten. Ze heeft een affaire met Logan, terwijl ze allebei een relatie hebben. Logan gaat zelf bijna trouwen. Het is alsof ze helemaal niets heeft geleerd van haar eerdere affaire met de getrouwde Dean. En ze is blijkbaar ook vergeten dat Logan vreemd ging en hoeveel pijn haar dat deed. Nu gaat ze zelf vreemd. Het slaat echt helemaal nergens op. Ik begon zelfs een hekel te krijgen aan het personage dat ik altijd zo ontzettend tof vond. Al haar keuzes waren gewoon… verkeerd.
Alle poep op een stokje
Kijk, ik snap echt wel dat de schrijvers duidelijk wilden maken dat het echt niet makkelijk is om een dertiger te zijn. Dat je je leven dan nog echt niet altijd op orde hebt. Maar damn, ik ben gewoon echt boos om wat ze van Rory hebben gemaakt.
Ik snap ook helemaal niets van die achterlijke groep van dertigers in Stars Hollow. Sorry, maar geen enkele zichzelf respecterende dertiger (of diens moeder) gedraagt zich zo. Het was echt tenenkrommend slecht. Ik haatte alles rondom die groep; hoe ze werden neergezet, waar ze voor stonden en hoe het was geacteerd.
En kunnen we het ook even hebben over het boek dat Rory aan het schrijven was over Watishaarnaam? Wat een vreselijk plot was dat namelijk. Naomi zou een superstore feminist moeten zijn, maar in al haar scenes werd ze neergezet als dronken gek. En om nog even door te gaan over Rory: ze was altijd een van de beste en slimste studenten. Ik kan het me gewoon echt niet voorstellen dat ze geen baan of carrière heeft. Er wordt ook met geen enkel woord gerept over wat ze na seizoen 7 heeft gedaan. Ze zou verdorie gaan werken in het campagneteam van Obama! En dat heeft niets opgeleverd? Kan het me niet voorstellen.
Hoe die opeens super op zichzelf gefocuste en oppervlakkige Rory ook dat sollicitatiegesprek in ging: ze was zo vol van zichzelf. Zo was Rory niet in de oorspronkelijke serie.
Dit is geen 32-jarige Rory
Dat artikel dat ze wilde schrijven over het wachten in de rij was echt te absurd, en niet op een grappige manier. Geen enkele zichzelf respecterende journalist zou het zo aanpakken. En hoe on-Rory was haar one-night stand? Met nota bene een bron! Alles bij elkaar voelt het alsof dit allemaal is geschreven voor de Rory van tien jaar terug. De net afgestudeerde Rory. Maar geen 32-jarige vrouw. De Palladino’s hadden hun tien jaar oude script even moeten afstoffen om het meer van deze tijd te maken. En als ze dan toch bezig waren, hadden ze het einde van seizoen 7 wel een klein beetje mogen meenemen, in plaats van het gewoon te negeren.
Waar ik ook boos om ben: een boek schrijven is MOEILIJK. De last-minute keuze van Rory laat bijna lijken dat iedereen zo maar gemakkelijk een boek kan schrijven én dat het ook nog eens gepubliceerd zal worden. HA.HA. Maar ach, het is niet alsof Rory nog geld hoeft te verdienen want ze krijgt al het geld wat ze nodig heeft toch wel van haar oma en van Logan. Een eigen carrière? Nee joh, daarvoor heeft Rory niet hard gestudeerd aan Yale. Lekker teren op de portemonnee van anderen. You go girl! Waar Rory ooit een rolmodel was, is ze nu juist het tegenovergestelde.
Ik kan nog uren doorgaan over waarom Rory zo tegen viel in Gilmore Girls: A Year in the Life, maar laten we toch ook maar even wat woorden vuil maken aan de andere personages.
Lorelai en Luke
Ik ben zo blij dat L&L nog steeds samen waren. Vooraf had ik wat fan-theorieën gelezen dat Lorelai misschien zwanger zou zijn en haar baby zou krijgen tijdens deze revival. Deze fans vergaten even dat Lorelai praktisch vijftig is en dat dat toch écht te oud is voor een zwangerschap. Dus godzijdank gebeurde dat ook niet. Daardoor vond ik de hele plot rondom het vinden van een surrogaat ook echt absurd. Het leek wel alleen geschreven zodat we konden zien hoe succesvol Paris was geworden (alsof iemand daar ooit over had getwijfeld). Want in de latere afleveringen komt het nooit meer ter sprake. Dus waarom het überhaupt genoemd moest worden…
Ik vond de verhaallijn rond Lorelai’s ‘Wild’ zoektocht echt belachelijk. Dit was gewoon om haar iets te doen te geven, want ze was verder blijd en gelukkig maar ja, dat maakt saaie televisie.
Gelukkig kwam alles goed en het was fantastisch om te zien dat Luke en Lorelai ein-de-lijk trouwden. Ik ben er van overtuigd dat ze samen nog lang en gelukkig zullen leven. Dus ja, er zaten ook wat goede momenten in Gilmore Girls: A Year in the Life. Oh, en mag Kirk voortaan al mijn feestjes komen plannen en versieren?
Emily (en Richard)
De begrafenis-scène maakte me verdrietig; maar het was heel integer en mooi gedaan en een prachtig eerbetoon aan wijlen Edward Herrman. Van alle personages in A Year in the Life, maakte Emily de meeste karakterontwikkeling mee. Het was indrukwekkend om te zien hoe ze omging met het feit dat ze nu weduwe is.
Wel een groot minpunt was haar nieuwe familie van bediendes. Het voelde behoorlijk racistisch aan zelfs. Hoe kan het bijvoorbeeld dat NIEMAND weet wat voor taal ze spreken? Of uit welk land ze komen? Het was allemaal waarschijnlijk bedoeld als soort komische noot rondom al het leed van Emily, maar het was nergens grappig. Ik snap ook nog steeds niet waarom Rose Abdoo (die ook Gypsy speelt) deze rol kreeg. Het is niet alsof er geen andere actrices beschikbaar zijn.
Maar, terug naar Emily. Ik vond het super verrassend dat ze wegging bij de DAR en ik ben nog steeds onder de indruk hoeveel kont ze schopte tijdens die scène. Ik vond het ook heel passend en mooi hoe ze een nieuwe deal maakte met Lorelai, over hoe vaak ze elkaar toch nog zouden zien. Haar einde vond ik maar matig, dat ze opeens een gids is in een museum over walvissen en walvisjacht. Maar hé, als het Emily gelukkig maakt, zal ik niet klagen.
Rory’s vriendjes
Dean: Dean kreeg het beste einde van alledrie haar vriendjes. Go Dean! Je hebt je happy end zeker verdiend!
Jess: ik snapte niet helemaal waarom Rory en Jess elkaar niet eens even omhelsden toen ze elkaar weer zagen. Waarom was er geen knuffel, geen kus op de wang, of ook maar iets van contact? Ik vond het ook heel erg raar dat Jess niet aanwezig was op de bruiloft van zijn oom (zelfs Michel en Lane waren er). Al met al had Jess echt veel te weinig scenes en kwam zijn gave personage nergens goed uit de verf. Jess verdient beter. Want: #teamjess voor altijd.
Logan: oh God, Logan is zo stom. Hij bedriegt zijn verloofde, en vaak ook. Als hij zo graag bij Rory had willen zijn, had hij toch gewoon bij haar kunnen blijven? Logan heeft ook altijd gezegd dat hij er niets om gaf de erfgenaam van het Huntsberger imperium te zijn, maar opeens lijkt dat nu wel zo. Hij trouwt met een meisje dat zijn ouders hebben goedgekeurd. Wederom is er helemaal niets terug te vinden van zijn karakterontwikkeling in seizoen 7.
Andere Gilmore Girls personages
Paris: alle liefde voor Paris. Ik snap niet waarom zij niet in meer afleveringen zat. Ik vond het mooi om te zien hoe Liza Weil haar rol weer als vanouds oppikte, alsof ze al die jaren niet anders had gedaan. Paris is zo cool. Wel vond ik haar verhaallijn met Doyle slecht uitgewerkt. Er was te weinig tijd met hen samen en nu is de conclusie dat ze gaan scheiden? Als er nou minder tijd was besteed aan stomme dingen zoals die musical of de dertigersgroep, dan hadden Paris en Doyle meer tijd kunnen krijgen. Ik weiger te geloven dat ze uit elkaar gaan en ben er van overtuigd dat ze hun issues hebben kunnen uitpraten. Paris en Doyle for life.
Lane: ze was… aanwezig? Meer is er niet echt te zeggen. Ze had niet eens een eigen verhaallijn, hoe kan het nou dat de Palladino’s haar min of meer vergeten zijn? Wat een teleurstelling. Het is wel fijn te weten dat Hep Alien nog steeds bij elkaar is. En weet je, ik vond het echt heel stom dat we Mr. Kim eindelijk te zien kregen. Het was juist zo sterk dat zijn hele bestaan een mysterie op de achtergrond was.
Michel: yup, iedereen had gelijk, Michel is homo. Ik vind het erg jammer dat we zijn echtgenoot helemaal niet te zien kregen. En hoewel het voor hem logisch was dat hij weg wilde bij de Dragonfly Inn, voelde die verhaallijn geforceerd en gehaast.
Sookie: Sookie blijft geweldig, maar ze had echt te weinig om het lijf. Ik snap wel waarom hoor. Melissa McCarthy is een zeer succesvolle actrice en dus heel druk. Ik vind het dan ook fantastisch dat ze tóch nog tijd vond om in ieder geval één scene te kunnen opnemen.
The Life and Death Brigade: hoewel het allemaal nergens op sloeg, vond ik de scenes met de jongens wel erg leuk en het was mooi om te zien dat ze nog steeds contact hadden. En dat ze nog steeds even gek zijn. In Omnia Paratus!
Kirk: Kirk is Kirk is Kirk is Kirk.
De Stars Hollow Musical
Nee. NOPE. Gewoon neen. De Palladino’s hebben geen greintje talent voor het schrijven van komische dingen. Dit wanstaltige gebeuren ging maar door en door en door en het was gewoon nergens leuk of grappig. Als die hele musical nou uit de serie was geschreven, was er zoveel meer ruimte geweest voor bijvoorbeeld meer Paris of Lane. Maar nee, nu moesten we naar dit debacle kijken.
Die vier laatste woorden
Ja, dat zat er aan te komen hè? Wat een voorspelbaarheid. Het zat er al dik in toen Rory en Logan die laatste nacht samen hadden tijdens het weekend met de Life and Death Brigade. En toen Amy Sherman-Palladino in een interview zei dat Logan voor Rory is zoals Christopher dat voor Lorelai is, was het ook wel duidelijk (dat maakt Jess Rory’s Luke). Ugh, om nog maar te zwijgen toen Rory naar haar vader ging om te vragen hoe het was om zijn kind niet te zien opgroeien. Wat een hoop poep.
Die vier laatste woorden waren een mooie afsluiting geweest ja, tien jaar geleden. Niet nu nog. Toen was Rory een jonge twintiger, en wisten zij en Logan nog helemaal niet wat de toekomst zou brengen. Dit is weer een geweldig voorbeeld van hoe dit allemaal een script was voor het eigenlijke seizoen zeven. Nee, A Year in the Life bracht mij niet de fijne gevoelens van de Gilmore Girls van toen. Ik dacht niet dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik hoop dat er nooit meer nieuwe afleveringen komen.